ΛΙΤΣΑ ΜΟΣΚΙΟΥ " Απ' της ψυχής τ' απόσταγμα " Ποιητική Συλλογή

Λίτσα Μοσκιού  - Απ' της ψυχής τ' απόσταγμα 

Εκδότης: Βεργίνα

Είδος : Ποιητική Συλλογή
Μορφή: Μαλακό εξώφυλλο
Έτος έκδοσης: 2016
Αριθμός σελίδων: 148
Κωδικός ISBN: 6185215136
Διαστάσεις: 21×14

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 

i. ΖΩΗ ΣΤΙΓΜΗ Έτσι γεννήθηκα κι έζησα αστραπιαία… όσο κρατάει ένας κύκλος νερού από ένα βότσαλο που ταράζει τη γαλήνη του. Σαν μια μαγεία της στιγμής… χιονονιφάδας, που κάθισε στο μάγουλό σου χόρεψε μπροστά στο βλέμμα σου κι έλιωσε τόσο σύντομα. Έτσι μόνο μπορώ να υπάρχω για μια στιγμή θα γεννιέμαι και θα πεθαίνω σαν μια ευτυχία κάθε φορά μες στης ζωής σου τις στιγμές.

❀ ❀ ❀ ❀

ii. ΜΗΝ ΑΡΓΕΙΣ Περνάει ο καιρός, μ’ ακούς; περνάει και μας θυμώνει, όλο και περισσότερο. Μην αργείς αγάπη μου γέμισαν οι μέρες λύπες και οι νύχτες μας, με προσευχές γονατιστές σερνόμαστε. Μην αργείς θυμώνει και μας λησμονάει η αγάπη και μένουμε άδειοι σαν εκείνα τα παλιά μεταλλικά πολύχρωμα κουτιά που φύλαγαν μέσα τα κουλουράκια των Χριστουγέννων και σαν τέλειωναν όλα κατέληγαν σ’ ένα ντουλάπι με την ελπίδα πως κάποτε κάπου θα χρειαστούν και όσο περνούσαν τα χρόνια αδειανά κάποια στιγμή τα πετούσαμε. Μην αργείς αγάπη μου μην αργείς, γιατί σκουριάζουμε.

❀ ❀ ❀ ❀

iii. ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΠΟΙΜΑΤΑ Δυο χέρια που σφιχτά σ’ αγκαλιάζουν πάνω στο στήθος κι αυτή η ανάγκη σου στο λαιμό να κρατηθείς, σαν ανάγκη του κόσμου μοιάζει που αναζητά ένα τόπο ειρηνικό να βρει να κατοικήσει μες στη γαλήνη της στιγμής μέσα στης φλέβας τη ζεστασιά να γύρει να κουρνιάσει και ν’ αποκοιμηθεί. Σ’ αυτόν τον τόπο που τα χείλη μαθαίνουν να σιωπούν μέσα στου πόθου το σφυγμό και τις ανάσες γεννιέται η έμπνευση μοιάζουν τα δάχτυλα λες κι απαγγέλουν πάνω στο σώμα σου τα πιο όμορφα ποίματα.

❀ ❀ ❀ ❀

iv. ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ Πάνω στα χείλη σου πάντα γύρευα τα φιλιά όλων των αποχωρισμών αργόσυρτα ατέλειωτα βασανιστικά. Κι αναζητούσα στα χέρια σου το σφίξιμο το αχόρταγο που μοιάζει να κουβαλάει την απελπισία ενός θανάτου τον λυγμό απ’ το στήθος που γδέρνει τη σάρκα σου και την τρυπάει κι εγώ εκεί μέσα να κουρνιάζω μέσα στο αίμα σου σαν στοιχείο αναγκαίο να μη μου πάθεις.

❀ ❀ ❀ ❀

v. ΑΡΝΟΥΜΑΙ Αρνούμαι τη ζωή που μου έβαλαν στη τσέπη μ’ ένα αίσθημα μεγαλοψυχίας. Μισής δραχμής… Αρνούμαι τη ζωή ενός χαρουπιού κουκούτσι πολεμικό συσσίτιο ζωής εν καιρώ ειρήνης… Αρνούμαι τη ζωή από δήθεν ελεήμονες που μ’ ένα δίσκο εράνου με έχρισαν άπορη κορασίδα.

❀ ❀ ❀ ❀

vi. ΕΝΑ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ Στερνή φορά που στο βλέμμα σου ο ήλιος δύει. Σαν βουτηχτής, σφουγγαράς βυθίζεται σιωπηλά μέσα στη θάλασσα… στη θάλασσά σου. Στη θάλασσα που λαχτάρησες πιότερο κι απ’ τον έρωτα αυτήν που αγάπησες όσο τίποτα άλλο στον κόσμο τούτο και λάτρεψες, όσο ποτέ στους αιώνες δε λατρεύτηκε κανένα πλασμένο κορμί γυναίκας. Κι όσα σου ’δωκε τα ξεχρέωσες και με το παραπάνω. Γλυκό χάδι το πρώτο ξάφνιασμά της σου χάραξε στο πρόσωπο το πρώτο σου χαμόγελο και με τα κύματά της γαλάζια θαλασσόπλεξε τα πρώτα παιδικά όνειρά σου και η πρώτη λέξη που ξεστόμισες «Μάνα…» δεν ήταν… «Περίμενέ με… Θα έρθω κάποτε κοντά σου…». Γιατί απ’ αρχή του κόσμου υπήρχε πάντα αυτή η μυστική ανυπόγραφη συμφωνία με τη θάλασσα. Να σ’ αφήνει να αρπάζεις μέσα απ’ τα σπλάχνα της ό,τι ποθείς μ’ αλάτι να στραγγίζει, όλη τη δροσιά των νιάτων σου κι η αλμύρα να ποτίζει, βαθιά το κορμί σου και να το λιώνει. Τα πλούτη της απλόχερα να σου προσφέρει και να σου κλέβει στιγμές χωρίς να σε ρωτά απ’ τη ζωή σου. Για κάθε σφουγγάρι που θα μαζεύεις εκεί ως αντάλλαγμα στο βυθό της ν’ αφήνεις κάθε φορά κι ένα μικρό κομμάτι από την ψυχή σου. Πλανεύτρα η θάλασσα τη μέρα εκείνη μουρμούριζε ερωτικού καλέσματος τραγούδια και οι καμπάνες χαρμόσυνα χτυπούσαν. Μα ο φόβος είχε ήδη μαυροφορέσει τις ψυχές των μανάδων των γυναικών κι οι Παναγιές στις εκκλησιές μοιρολογούσαν προτού καν φτάσει ακόμη το μαντάτο του χαμού στο νησί προτού καν ακόμη χτυπήσει ο θάνατος την πόρτα κάποιου σπιτιού. Τώρα γερασμένος κι ανήμπορος αμφιβάλλεις αλήθεια αν στάθηκες εσύ ο τυχερός μετά από τόσα χρόνια κατάκοιτος και σακάτης αναρωτιέσαι αν η ζωή αυτή που σου χαρίστηκε και σου στέρησε τόσα χρόνια την αγκαλιά της άξιζε περισσότερο από έναν πρόωρο θάνατό σου μέσα της. Κοιτάζεις κατάματα τώρα τον θάνατο πια να σιμώνει χωρίς κανένα φόβο γιατί καταλαβαίνεις πως τελικά η στιγμή του θανάτου σου δεν είναι αυτή η πραγματική. Τότε είχες πεθάνει… Τότε… στο τελευταίο βούτηγμα στο τελευταίο μάζεμα εκεί είχες αφήσει και το τελευταίο κομμάτι της ψυχής σου στον βυθό της θάλασσας σου… Κάλπικος ο θάνατος που σε ζώνει ένα άχρηστο σώμα τώρα μονάχα παίρνει.

❀ ❀ ❀ ❀

vii. ΕΤΣΙ ΦΥΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ Σωπαίνουν οι άνεμοι τα λόγια σου ν’ ακούσουν να θρέψουν μέσα τους της φωνής σου την ηχώ καθώς ξεσπούν οι βοριάδες με συμπόνια μαθαίνουν να χτυπούν τις πέτρες τις γυμνές. Αποκοιμίζουν τον φόβο των αδύναμων ανθών μέσα στον ύπνο τους τραγουδάνε γλυκό νανούρισμα οι νοτιάδες σαν φυσούν. Μες στο θυμό του ο σορόκος μαθαίνει να σπλαχνίζεται τη θάλασσα και τα καράβια της. Πως μερώνει η ψυχή του όταν ανοίγεις το στόμα σου.

❀ ❀ ❀ ❀

viii. ΘΛΙΜΜΕΝΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ Ποιο δάκρυ να χωρέσει του κόσμου όλου τον καημό; Ποια νύχτα, ποιο σκοτάδι να σκεπάσει τη λύπη του; Πώς να συνυπάρξει η μοναξιά του με θλιμμένες παρουσίες φαντασμάτων; Ας κοιμηθούν επιτέλους της ζωής τα βάσανα. Nυχτώνει και παράπονο μας πιάνει.                                  

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 

Έγγαμη, μητέρα δύο αγοριών 25 και 20 ετών.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο στις 04/11/1968

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΗΣΗ

Απόφοιτη Γενικού Λυκείου.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα 28 έτη.Ασχολούμαι με λογιστικά και πωλήσεις.

ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ- ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ

Άρχισα να γράφω από μικρή ηλικία Μετά από διακοπή πολλών χρόνων, συνέχισα το γράψιμο  πριν έξη χρόνια περίπου

Ποιήματά μου έχουν αναρτηθεί σε διάφορους ιστότοπους, καθώς και αφιερώματα, μπλογκ λογοτεχνικά και ηλεκτρονικές εφημερίδες

Αντεπιστέλλον μέλος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης της Ελλάδος (EUARCE) με την 7 Ιουλίου 2015 απόφαση του ΔΣ.

Μέλος της Ένωσης Τεχνών Ελλάδος.

Μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου.

Μέλος της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.

-2017 :2o Βραβείο στον Διαγωνισμό Ποίησης του λογοτεχνικού περιοδικού «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ». Με το ποίημα «ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ»

9η τιμητική θέση με έπαινο στον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό με τίτλο«Γλυπτών Παλιννόστησις» της UNESCO Πειραιώς και Νήσων με το ποίημα« Η ΩΔΥΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΥΑΤΙΔΑΣ» και η συμμετοχή του ποιήματος σε Ανθολόγιο στο πλαίσιο της καμπάνιας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.

- 2016

Συμμετοχή και βράβευση με το 4ο Βραβείο (Μάρτιος 2016) στον Πανελλήνιο διαγωνισμό Ποίησης με τίτλο « Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΤΗΣ  ΠΟΥ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ»του EARTH POETRY & LITERARY FESTIVAL με το ποίημα «Η ΛΕΦΤΕΡΙΑ ΑΝΘΙΖΕΙ».

- 2015

Συμμετοχή και βράβευση με το 2ο Βραβείο (Ιανουάριος 2016) για την ανέκδοτη ποιητική συλλογή «Απ’ της ψυχής τ’ απόσταγμα», στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης  "Κ. Π. Καβάφης" 2015 που διοργάνωσε η International Art Society.

- 2015

Μελοποίηση του ποιήματος « Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ»  από τον κ. Φουντούλη Γιώργο και την Μαρίνα Βολουδάκη στο τραγούδι , στην παράσταση "Ιωλκός" στο Αρχαίο Ανάκτορο Δημητριάδος  στις 04-10-2015 στο Βόλο.

Συμμετοχή μετά από επιλογή ανάμεσα σε πολλούς ποιητές, του ποιήματος «Πορθητής» στο Ανθολόγιο Ποίησης-Ημερολόγιο 2016, με τίτλο Αχ! Έρωτα… των εκδόσεων Βεργίνα.

- 2015

Συμμετοχή στο διεθνή διαγωνισμό ποίησης του EUARCE – Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης της Ελλάδος & Έρευνας του Πολιτισμού του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους στην Ευρώπη, με θέμα « Το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων», με το ποίημα «Τρόμος Απέθαντος», το οποίο επιλέχθηκε να συμμετέχειμαζί με άλλα βραβευμένα ποιήματα σε ποιητικό ανθολόγιο με τίτλο «Το Ολοκαύτωμα» , Σπονδή στο μαρτύριο των Ελλήνων Εβραίων-Επιλογή Σύγχρονης Ποίησης.

- 2014

Στο διεθνή διαγωνισμό ποίησης INTERARTIA 2014.Συμμετοχή με 3 ποιήματα: 

«Ένα σφουγγάρι και η ψυχή του», 

και «Στο πανηγύρι της θλίψης»- 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ

«Στυγερό έγκλημα» - 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ

Στον 9ο Διαγωνισμό ποίησης και στίχου, ΩΔΕΙΟΥ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ, Συμμετοχή με 3 ποιήματα: «Γυρισμός» 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ«Ακροβάτης» και «Χρέος ανεξόφλητο» -2ο ΒΡΑΒΕΙΟ

- 2012

Στον 6ο πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό του φιλολογικού και λογοτεχνικούΟμίλου Αγρινίου «Κων/νος Χατζόπουλος» Συμμετοχή με το ποίημα « ΓΥΡΙΣΜΟΣ» ανάμεσα στις 510 συμμετοχές το οποίο βρέθηκε ανάμεσα στις πρώτες 50 θέσεις.

ΜΟΣΚΙΟΥ ΛΙΤΣΑ