i.
Τα χρόνια της Βροχής,
θα μας θυμίζουν
και θα ορίζουν
το Στίγμα μας
Εμείς
που δε νιώσαμε τη δροσιά της βροχής,
μα με την άγρια ομορφάδα της
τρανέψαμε,
αρμενίζουμε στα πέλαγα της προσμονής
κλείνοντας τα μάτια.
μνήμες
που έστεργαν να πλανέψουν τον κόσμο
σαν εικόνες ξεπροβάλλουν
μα το τραγούδι της βροχής
ξεδιαλύνει πάντα τις σκοτεινές θύμησες
των παιδικών μας άστρων
και έτσι
ταξιδιώτες της Ελπίδας γενήκαμε
δοκιμάζοντας τα όρια μας.
Ορφέας Σπαρτιώτης
Από την ποιητική συλλογή :
'' Νυχτερινή περιπλάνηση στις ανταύγειες του φεγγαριού''
Τα χρόνια της Βροχής,
θα μας θυμίζουν
και θα ορίζουν
το Στίγμα μας
Εμείς
που δε νιώσαμε τη δροσιά της βροχής,
μα με την άγρια ομορφάδα της
τρανέψαμε,
αρμενίζουμε στα πέλαγα της προσμονής
κλείνοντας τα μάτια.
μνήμες
που έστεργαν να πλανέψουν τον κόσμο
σαν εικόνες ξεπροβάλλουν
μα το τραγούδι της βροχής
ξεδιαλύνει πάντα τις σκοτεινές θύμησες
των παιδικών μας άστρων
και έτσι
ταξιδιώτες της Ελπίδας γενήκαμε
δοκιμάζοντας τα όρια μας.
Ορφέας Σπαρτιώτης
Από την ποιητική συλλογή :
'' Νυχτερινή περιπλάνηση στις ανταύγειες του φεγγαριού''
ii
Αφεθήκαμε
Αφεθήκαμε
στην παρακμή των ορίων
βαριές ανάσες
βήματα αργά
στο ξεψύχισμα
της κάθε μέρας
της κάθε μέρας
οι μέρες...
μα οι νύχτες...
απάνεμα λιμάνια
καλόδεχτοι μουσαφιραίοι
τονίζουν τα μελλούμενα
σαν σιωπές....που ξέρουν τα πάντα
καλόδεχτοι μουσαφιραίοι
τονίζουν τα μελλούμενα
σαν σιωπές....που ξέρουν τα πάντα
Ορφέας Σπαρτιώτης
Πίνακας - Μαρία Σταμάτη.
|
iii - ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ
Νύχτα αφέγγαρη
θα κινήσουμε,
λιόχαρες να ανταμώσουμε γραμμές.
Παγίδες φωτός
στο σκοτάδι να στήσουμε.
Αντίστροφα τη Ζωή να ζήσουμε ...
Ορφέας Σπαρτιώτης
Πριν τη Δύση
βρέφη θα ξαναγενούμε
στην αγκάλη μιας νέας Ανατολής. Νύχτα αφέγγαρη
θα κινήσουμε,
λιόχαρες να ανταμώσουμε γραμμές.
Παγίδες φωτός
στο σκοτάδι να στήσουμε.
Αντίστροφα τη Ζωή να ζήσουμε ...
Ορφέας Σπαρτιώτης
iv
να παλινδρομούν
στη μέση της μοναξιάς
και τις σκιές
να χορεύουν μέσα μας.
Υποκλινόμαστε
πέφτοντας η αυλαία,
( χωρίς νάχουμε ανάγκη
το μπιζάρισμα της κλάκας)
καθώς η νύχτα
βαραίνει τη Σιωπή.
Ορφέας Σπαρτιώτης
Οδεύουμε
κόντρα στον άνεμο,
με τις ελπίδεςνα παλινδρομούν
στη μέση της μοναξιάς
και τις σκιές
να χορεύουν μέσα μας.
Υποκλινόμαστε
πέφτοντας η αυλαία,
( χωρίς νάχουμε ανάγκη
το μπιζάρισμα της κλάκας)
καθώς η νύχτα
βαραίνει τη Σιωπή.
Ορφέας Σπαρτιώτης
v
και κει
στο ξεψυχισμα της λευκης σελιδας
καθως παιρνει την μορφη των λεξεων
το αρχινισμα........
αναζητα τη σιωπη του σκοταδιου
- εξιλεωση -
γεννηση το λενε καποιοι
ετσι
καθως μενουμε ιδιοι
παραπλανουμε τον εαυτο μας
- ψευδαισθηση -
αλλαγη το λενε αλλοι
οι λεξεις........
περιγραφουν την παραγματικοτητα
- προσγειωση -
γεγονοτα και ονειρα
εκει στο χωρο που ζουμε
ορφεας σπαρτιωτης
και κει
στο ξεψυχισμα της λευκης σελιδας
καθως παιρνει την μορφη των λεξεων
το αρχινισμα........
αναζητα τη σιωπη του σκοταδιου
- εξιλεωση -
γεννηση το λενε καποιοι
ετσι
καθως μενουμε ιδιοι
παραπλανουμε τον εαυτο μας
- ψευδαισθηση -
αλλαγη το λενε αλλοι
οι λεξεις........
περιγραφουν την παραγματικοτητα
- προσγειωση -
γεγονοτα και ονειρα
εκει στο χωρο που ζουμε
ορφεας σπαρτιωτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου