ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ " Ατιτλο "

Φωτογραφία: Ηλίας Μάρκος

Αυτό το κόκκινο φως της κατηφόρας το πλάνο της μοναξιάς
κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου μεσάνυχτα και κάτι
σε κυνηγά και χύνεται στα μάτια στα μάγουλα στο γυμνό κρανίο
η ανατριχίλα του δρόμου μαγνητίζει το βλέμμα τη γεύση των χειλιών
λιγοστεύουν οι διαβάτες αργοσβήνοντας ένα τσιγάρο στα χείλη
ο νόστος του ζεστού σπιτιού στο μέτωπο τους δεν αντέχεται άλλο
μια αγκαλιά σφιχτή οι τυχεροί μα ποιός θα το παραδεχτεί αυτό
τελειώνει η παράσταση μία μία στα θέατρα στα σινεμά
που να πας τη μοναξιά σου τώρα ταξιδευτή που κατεβαίνουν τα ρολά
μια κατηφόρα πάνω κάτω ολόκληρη η ζωή μας
οι στάσεις των λεωφορείων νυσταγμένες και σιωπηλές στη θέα
μόνο τα φανάρια μιλούν στο άλικο τοπίο ζωηρά σαν ορχήστρα ακέφαλη με
σπασμένα τα φρένα σ'ένα Adagio in G Minor του Albinoni
κάνει τόσο κρύο τώρα τον τελευταίο καιρό στο πεζοδρόμιο
δεν ξαγρυπνούν οι άγγελοι πια στο κέντρο της πόλης
κι οι άστεγοι τριγυρίζουν ξεχασμένοι σε ξένα όνειρα
της χαρτονένιας σιωπή τους μεθυσμένοι.

Ηλίας Μάρκος