Carpe "Χρόνια έσχατα..."

 

Στην πρωινή ψιχάλα
ξεδιψούν τα σφραγισμένα στόματα.
Ξερίζωσα της ψυχής τα αγριόχορτα,
τη φθορά και την σκόνη.
Ιχνηλατώ ένα σώμα άκαμπτο,
ένα πέπλο ομορφιάς
κάλυψε την ξαναμμένη σάρκα .
Οι εμμονές συνωμοτούν,
φαιδρές απαγορεύσεις
παραλύουν τους χτύπους της καρδιάς.
Η αναμέτρηση με την σιωπή
έφερε την εξέγερση.
Στα έσχατα χρόνια
με τ'αποφάγια χορταίνω
τους πόθους μου .

Carpe.