"Δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω..
Να ημερεύσω τους χαλινούς της αντρικής σου φύσης
Είναι ατέρμονος φαίνεται ο
Συρμός της διαδρομής που πρέπει να ακολουθήσω!
Σε διάλεξα τυχαία κι έτσι
τυχαία κι άδοξα,
καθόλου αφηγηματικά
Με άφησες να κοιτώ τις γλαδιόλες και τις λυχνίδες
που άνθιζαν στον νου και στην ψυχή μου για σένα ...
Απέμεινα, πια, χερσαία, άγονη γη,
σαν λίμνη που υπέστη αποστράγγιση,
σαν δάσος που υπέστη αναδάσωση!!
Ελπίδα της ψυχής και καημός του έρωτα.
ασύλητο καυτό υγρό,
Λυχνάρι ραδινό!!!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου