Κωνσταντίνος Μπασούρης "Λ-έξις"

 

Φτερουγίζουν οι λέξεις απ' τα χείλη,
αποδημητικά πουλιά θαρρείς,
απ' τη φωλιά τους φεύγουν,
καθώς αναζητούν νέους τόπους,
να κουρνιάσουν σ' άγνωστες γωνιές,
μα πάντα επιστρέφουν.

Άλλοτε παρηγοριά,
άλλοτε υπόσχεση.
Βαρύγδουπες άλλοτε
φαντάζουν οι δηλώσεις.

Όμορφες λέξεις
που όμορφα ηχούν,
χάδι απαλό το άκουσμά τους.

Σύννεφα λευκά,
μένουν θαρρείς μετέωρες
να αιθεροβατούν,
ανέγγιχτες,
μας διαπερνούν
και χάνονται.

Τόσοι όσοι αναζητούν
μια δόση ηχητική.
Λέξεις ως έξις
για λίγο ν' ακουστούν
κι εφεξής
ρήτορες βερμπαλιστές
να εκσφενδονίζουν
με περίσσεια ελαφρότητα
υποκριτικές παρηγόριες,
υποσχέσεις κούφιες,
με περιτύλιγμα εντυπωσιακό,
δίχως όμως περιεχόμενο.
Ασυνόδευτες οι λέξεις
από πράξεις παραμένουν,
αιθέριες αραιώνουν,
ώσπου στο τέλος
διαλύονται.

Κι όταν πλέον πάψει
ετούτη η άκρατη βοή,
απόηχος ισχνός
θα φαντάζει πια
των λέξεων
το φτερούγισμα
απ' τα χείλη.

Κωνσταντίνος Μπασούρης

Η φωτογραφία δημιουργήθηκε με το ΑΙ