Αιχμή το μίσος στο μαχαίρι την αθωότητα που μάτωσε,
εκείνη την βραδιά που ο στίχος πάγωσε στα χείλι
και έγινε θρήνος και κραυγή ωδίνης στο άδικο του θανάτου
Γιατί στο φονικό συγγνώμη δεν χωρεί
και η ζωή που χάθηκε πίσω δεν επιστρέφει
Μόνη δικαίωση ετουτου του χαμού
σαν γίνει λάβαρο και ελπίδα του λαού αυτή η θυσία
yperoxo !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχο! ευγε!
ΑπάντησηΔιαγραφή