ΦΡΑΓΚΙΑ ΙΩΑΝΝΑ "ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ "

"Είμαι αθώος, κύριε Πρόεδρε".
"Σύμφωνα με τη μήνυση που κατέθεσε η κυρία, διέπραξες το αδίκημα της σεξουαλικής παρενόχλησης".
"Σας ορκίζομαι, δεν έκανα τίποτε περισσότερο από ό,τι η ίδια η κυρία μου επέτρεψε". Ο άντρας γύρισε το βλέμμα με αγωνία προς τη γυναίκα κι εκείνη χαμήλωσε αμέσως τα μάτια.
"Κατηγορούμενε, η κυρία κατέθεσε γραπτώς πως την παρενόχλησες!"
"Μα πείτε μου κύριε πρόεδρε, είναι ποινικό αδίκημα που της χάιδεψα το χέρι; Που, έστω, τη χάιδεψα τρυφερά στην πλάτη;.Αφού της είπα πως με μάγεψαν τα μάτια της απ' την πρώτη στιγμή κι εκείνη μου απάντησε πως το ίδιο ακριβώς ένιωσε για τα δικά μου μάτια κι ύστερα της είπα πως είναι η γυναίκα των ονείρων μου κι απάντησε πως, τι ευτυχισμένη σύμπτωση, είμαι κι εγώ ο άντρας των ονείρων της, κι αμέσως συμπλήρωσε πως με περίμενε μια ζωή, για να με βρει στην αποβάθρα του μετρό κι εγώ της είπα πως, ναι, στις αποβάθρες του μετρό μπορούν να συμβούν οι πιο παράξενες συναντήσεις κι εκείνη γέλασε κι είπε πως είναι η πιο τυχερή γυναίκα του κόσμου κι εγώ είπα πως με κάνει και πετάω στα ουράνια κι εκείνη είπε πως με θέλει για πάντα κοντά της κι εγώ της είπα πως θα την κάνω δικιά μου για πάντα κι εκείνη είπε αναστενάζοντας πως νιώθει μια μικρή ζαλάδα απ' την ξαφνική ευτυχία κι εγώ την πλησίασα περισσότερο και της είπα να στηριχτεί επάνω μου να μην πέσει κι εκείνη μ΄ευχαρίστησε χαμογελαστή κι έκανε να γύρει προς το μέρος μου κι εγώ άνοιξα τα χέρια και, ναι, την ακούμπησα, το παραδέχομαι, αλλά το ήθελε με τόση λαχτάρα..!"
"Δε φτάνει που ακούμπησες με πρόθεση την ξένη γυναίκα, από πάνω ψεύδεσαι ασύστολα! Η κυρία κατάθεσε ενόρκως πως δεν ανταλλάξατε ούτε μια λέξη! Έτσι δεν είναι κυρία μου;" Ο Πρόεδρος ξεχώρησε ένα απ΄τα χαρτιά της δικογραφίας και το έτεινε προς τη μεριά της ενάγουσας.
Η γυναίκα φανερά ταραγμένη, άλλαζε θέση στο κάθισμά της, έτριβε τα χέρια, κοιτούσε παράξενα, μια τον άντρα, μια τον Πρόεδρο.
"Κυρία μου" είπε ο κατηγορούμενος "έλεος, δεν τα είπαμε όλα αυτά... με τα μάτια μας;"
"Με τα μάτια σας;" απόρησε ο Πρόεδρος, "θέλετε να πείτε πως όλο αυτό το παραλήρημα με την κυρία, έγινε... με τα μάτια;"
"Σας το ορκίζομαι κύριε Πρόεδρε, τα μάτια μας είπαν όχι μόνο αυτά, αλλά και άλλα, πιο ενδόμυχα ακόμη, που αν τα μαρτυρήσω στο δικαστήριο..."
Η γυναίκα σηκώθηκε, άρπαξε απ' το χέρι του Προέδρου τη μήνυση, την έσκισε, πλησίασε τον άντρα με βλέμμα που πάλι έλεγε πολλά, του έπιασε το χέρι, ακούμπησε στο στήθος του κι έτσι αγκαλιασμένοι βημάτησαν έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου.

Ιωάννα