ΗΛΙΑΣ ΠΑΡΑΘΥΡΑΣ " ΑΤΙΤΛΟ "

Rene Magritte  art

Οι απατεώνες μιλάνε για τιμιότητα
Οι νταβατζήδες για σεβασμό
Κι έμπορες για ευκαιρίες
τον κούκο πουλώντας σε τιμή αηδονιού
Και κλέβοντας στο ζύγι

Σε έναν τέτοιο κόσμο
Δεν είμαι διόλου αγαπητός
αφού εγκληματικά έχω τη συνήθεια
να λέω τη γάτα γάτα
Και το σκύλο σκύλο

Ετσι μπαίνω συχνά σαν μυγάκι
Στο ρουθούνι των θεατρίνων
Και εκεί που ο Ρωμαίος στην Ιουλιέτα
Με πάθος ερωτικά δηλώνει
δεν έχω μάτια για άλλη γυναίκα
Εγώ πετάγομαι μαρτυριάρης
από τα καθίσματα βροντοφωνάζοντας
μάτια ίσως να μην έχεις
αλλά τα χείλη σου άλλη φιλούσανε εχτές

Οπως καταλαβαίνετε είμαι άνθρωπος δυσάρεστος
και επικίνδυνος
Καθώς συχνά καταστρέφω με παρεμβάσεις ολότελα τις παραστάσεις

Αλλά από δω και πέρα αλλάζω τη γραμμή μου
Τι θέλω και ασχολούμαι ;;;;;

Οι Ιουλιέτες ποτέ δεν λένε ευχαριστώ
Ούτε κι ο κόσμος άλλαξε
γιατί του μπαίνω στο ρουθούνι
Είναι καιρός οι ποιητές να βγάλουν το σκασμό