την αγάπη μας
κι όλο ο νους μας δίπλα στη θάλασσα
δίπλα στο κύμα που λαμποκοπά το ηλιοβασίλεμα
θα τριγυρνά με τις παλιές μας αναμνήσεις.
Να μη μας αφήνει να ησυχάσουμε
από το ανυπέρβλητο ψέμα με τις μύριες εκδοχές του
που τις εγκαταλείψαμε να αιωρούνται στον αέρα
κρύβοντας ό,τι πιο πολύ αγαπήσαμε
μα πιο πολύ την ενοχή για το διώξιμο των γλάρων
προμήνυμα μιας απρόσεκτης στάσης για όμορφη ζωή
με υλικά ακατάλληλα για ένα δίκαιο τέλος.
Ίσως γιατί ποτέ δεν πιστέψαμε
πως όταν τελειώνει ένας έρωτας
δοκιμάζει τις αντοχές μας ο θάνατος.
Μας δίνει μια μικρή αλλά πικρή αίσθηση
χωρίς να βάζουμε μυαλό για κάθε μας λάθος.
27/5/2018
Γιώργος Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου