ΧΡΥΣΑ ΝΙΚΟΛΑΚΗ " Ατιτλο "

Άδεια χέρια.
Μετεωρίτες τα μάτια.
Εκρήξεις στον πυρήνα της γυμνής προσδοκίας.
Αστραπές φωτός τα φιλήδονα χείλη.
Ολύμπιο άγγιγμα η αφή στο άψυχο σώμα.
Νύχια καρφωμένα σε μύχιες σκέψεις.
Προσμονή.
Και το φεγγάρι ακόμα να γεμίσει.
Αυτό το σώμα πάντα ακυβέρνητο.
Ένα καράβι καταμεσής του κυκλώνα.
Έρημο, σκοτεινό κι ασέληνο.
Πόσα εκατομμύρια έτη φωτός
πρέπει να πλησιάσουν οι ψυχές
για να φωτίσουν το στερέωμα;

Χρύσα ΝικολΆκη
23.5.2018