την μελαγχολία του ανεπίστρεπτου που αφήνει ο χρόνος πάνω στην ζωή ήξερα να την διαβάζω στη ντροπαλή θλίψη που αναδύει το βλέμμα των πλασμάτων που ζουν στη δίνη του εφήμερου στη σκοτεινή ύλη του σύμπαντος σωρεύονται μνήμες και λησμονιές από στιγμές ζωής που απειλητικά στοιχειώνουν το παρόν μας πάντα στην σκιά του χρόνου η ζωή θα πενθεί τις χαμένες στιγμές της ματαιότητας της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου