Πίνακας - Γιώργος Σταθόπουλος |
Η σκοτεινή ύλη που ψάχνουν οι επιστήμονες βρίσκεται στην καρδιά μας.
Για τα δυσκόλως εννοούμενα ζούμε, αλήθεια σου λέω, τι νομίζεις; Κι αν σου λέω ψέματα, τα δικά σου θα είναι πάντα τα πιο όμορφα. Κι αν η θάλασσα ήταν τραγούδι, θα ήταν το φιλί σου.
Η ζωή είναι ένα κολιέ από στιγμές και γεύσεις. Είναι και ανηφόρα. Για πόσο; Δεν έχει σημασία. Άνθρωποι με κουράγιο και υπομονή. Ήρωες. Γίνεται σου λέω. Και όσο θα ρωτάμε με αληθινό νοιάξιμο τι κάνει κάποιος δίπλα μας, και όσο θα νιώθουμε τους χτύπους της καρδιάς του, τότε όλα μπορούν να συμβούν.
Ξέρεις τι με ενοχλεί; Ότι οι σημερινοί πιτσιρικάδες βλέπουν τα τριαντάφυλλα, τα προσφέρουν, τα αγγίζουν, αλλά ούτε που μπορούν να φανταστούν ότι κάποτε είχαν ένα υπέροχο άρωμα. Και ότι δεν κοιτάζουν κάθε άνοιξη αν είναι ακόμη στη θέση της η περσινή χελιδονοφωλιά.
Αν κάποτε έρθει μια μέρα που δε θα μπορούμε να είμαστε μαζί, κράτα με στην καρδιά σου, θα είμαι εκεί για πάντα!
(~_~)
ΑπάντησηΔιαγραφή