ΧΡΥΣΑ ΝΙΚΟΛΑΚΗ " Κρυστάλλινη λέξη "

Η αγάπη, λέξη εύθραυστη στις μέρες μας
σπάει σε μικροσκοπικά κομμάτια.
Κρυστάλλινη.
Φλογίζεται μόνο στα χέρια εκείνων που συνέταξαν επάνω της θυσίες.
Απόστολε των εθνών,
Ευαγγελιστή, που στην καρδιά σου
χτυπούσε η καρδιά του κόσμου...
Βλάσφημοι γίναμε,
σφετεριστήκαμε την αξία της.
Την πουλάμε στις αγορές της ακολασίας
την ραίνουμε με αρώματα προδοσίας
την σεργιανάμε στις βιτρίνες της ευμάρειας
την θυσιάζουμε στο βωμό του Κερασφόρου Θεού.
Την Ανασταίνουμε... στο μονόδρομο της μοναξιάς.
Αν είμαστε τυχεροί μας πιάνει το χέρι, αγαλλιαστικά, στο πέρας της ζωής.
Μα συνήθως ο δρόμος είναι αδιέξοδος
γιατί ο χρόνος είναι ανελέητος.
Σβήνει τα ίχνη της ετερότητας στο πέρασμα του.
Αφήνει μόνο την ομίχλη.
Ας ξεκινήσουμε πρώτα με τα σπασμένα κομμάτια.
Η συγχώρεση είναι το ενωτικό υλικό
αλλιώς επέρχεται διάβρωση.
Από Καίσαρος Αυγούστου,
που ήλθε Εκείνος στη ζωή...
και κατακρημνίστηκε ο Θάνατος.

Χρύσα Νικολάκη
18.5.18