«ΤΩΝ ΤΑΞΙΔΙΩΝ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ» - (στίχ. 1-12)
*•
Των ταξιδιών μου τα καράβια
μόνη μου τα ζωγράφισα
Έκανα μολύβι το βλέμμα μου
το… αχόρταγο,
κάθε που μ’ έκσταση στα πέλαγα στρεφόταν
Έκανα την ψυχή λευκό χαρτί,
για να ναι ούριος ο πρώτος άνεμος,
για να ονομαστεί παρθενική ετούτη η πλεύση
Άφησα τη ζωή…
κυματισμούς να στείλει,
ανθρώπους άξιους,
μα και ανάξιους,
[…]
«ΕΤΟΥΤΗ Η ΒΑΡΚΑΔΑ» (η 1η από τις 4 στροφές)
Στης μέρας το πρώτο χάραμα
ταξίδι ατέρμονο η καρδιά ξεκίνησε,
πολλά πια δεν λαχταρούσε,
να πλεύσει μοναχή ποθούσε
σε ήρεμα νερά και ασφαλή,
να ‘χει κουπί βλέμμα καθάριο,
του ουρανού τη γαλανάδα να θωρεί,
χωρίς εφήμερους συντρόφους,
χωρίς περαστικούς…
βοήθεια που γύρεψαν
στην άλλη όχθη να πατήσουν
χωρίς επιστροφή…
[…]
«ΑΔΥΤΟ ΦΕΓΓΟΣ» - (η 3η στροφή)
[…]
Μα ετούτη τη νυχτιά…
στου χρόνου το πλήρωμα,
το πάντα αναπόδραστο,
ο ουρανός ευλόγησε,
άδυτο φέγγος έφεξε,
η εσπέρα Αφροδίτη
στη δύση του ηλίου ανατέλλουσα
αγάπη ακτινοβόλησε,
της θάλασσας το μαύρο απόδιωξε
κι οι πεθυμιές,
μαινάδες και ικέτιδες μαζί,
επίκληση δοξαστική της έψαλαν,
στου λυτρωμού τους τον αναπαμό
σπονδή ευχαριστήρια,
βράχος σκληρόκαρδος
ξανά δε θα τις άγγιζε…
«Ειρήνη – Βαρβάρα Λαγουβάρδου»
«ΡΑΓΙΣΜΕΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ - Η ώρα της εξόδου»
Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ
Οι φωτογραφίες της Ειρήνης - Βαρβάρας Λαγουβάρδου είναι από το Λιμένι – Μάνη Λακωνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου