ΥΦΑΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ "CAROUSEL "

Η ιεροπραξία του έρωτα 

στην αναστάσιμη υπόσταση

του σεπτού κορμιού Της, 

κράτησε όσο χρειάστηκε ο Θεός

για την δημιουργία

των καταπράσινων πεδίων του χωρόχρονου.

Σε μερικές αιώνιες στιγμές,

- το ισοδύναμο

ολάκερων νυχτών για τον ερωτευμένο -

η μεγαλειώδης

και περιδεής αίσθηση αθανασίας

και εγγύτητας του απείρου,

μεσ' από σπάνιες συζυγίες εξουσίασε,

κεραυνοβόλησε και σώριασε(!) το χρόνο

στην έρημο του Ασφόδελου Λειμώνα.

Κι ύστερα...

Η άμμος στην κλεψύδρα

συνέχισε την αδιάφορη ροή της

ανάμεσα σε κλαγγές ανέστιων λέξεων

και σωρούς νωχελών προοπτικών.

Κι αφού θρονιάστηκε ο καιρός

κι έγιναν νυστέρια ανάλγητα

τα λεπτά στης ζωής το ρολόι,

το ασυμβίβαστο πιθανό,

νοσταλγός του απερίγραπτου,

αιχμάλωτο στο carousel του χρόνου,

ασπαίροντας στροβιλίζεται και πάλι

στο έλεος της εμβροντησίας των θαυμάτων,

καρτερώντας να σπινθηροβολήσουν,

να τυλίξουν στο θάμβος των εκλάμψεων

την σύναξη του νου και των αισθήσεων,

ξανά ν' ανάψουν λαμπιόνια γιορτινά

στο παιχνίδι των ατέρμονων κύκλων

της ζωής, του χρόνου, της αιωνιότητας,

να σκορπίσουν ουράνιες μελωδίες

σαν τις δικές Της,

σαν εκείνες που πάλλουν την ψυχή

στις κορυφαίες στιγμές της!