Τέλειωσε ο χορός,
άδειασε η παραλία.
Θα αναχωρούσα μόνος, άλλη μία φορά.
Στις συνήθειες χωμένος,
πλαστικούς να λατρεύω θεούς.
Ότι θα επέστρεφα μετά από χρόνια,
στο ίδιο σημείο, θα της κρατούσα το χέρι.
Αγκαλιά στην προκυμαία.
«Κράτησε με για πάντα, σε θέλω».
Και εγώ την κράτησα, την κράτησα για πάντα.
Έχοντας μάθει από τα λάθη.
Σε ένα χορό που τώρα ξεκινούσε.
Της είπα ένα μυστικό.
Τη θέλω μόνο για εμένα.
Ανοιγόκλεισε τα μάτια της,
κρύφτηκα στο δικό της βυθό.
..............................................................................
Και κοίταζαν ένα αστέρι για οδηγό…
Χωρίς φωταψίες και ψεύτικα στοιχήματα.
Με μόνη λάμψη το πλέγμα του φεγγαριού
και την ελπίδα της αιωνιότητας…
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://stixopoiimatakaikeimena.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου