Ηταν γυμνή στο μέσα της
εύθραυστη σαν κρύσταλλο
διαυγής σαν παγωμένο νερό
τα μακριά ξανθά μαλλιά της
ρέουν σαν όμορφες σταγόνες
που στραγγίζουν ωκεανούς ολάκερους
δικές της ολότελα
δεν θα άφηνε κανένα να της πιει
Η γύμνια της ψυχής
δεν φοράει ρούχα
δεν έχει φορέματα
η σάρκα δεν έχει ντύμα
δεν έφαγε η Εύα το μήλο
το δάγκωσε για λίγο
το έρανε με γυναικείο άρωμα
το έρανε μάνα
δεν έχει η γύμνια ντροπή
η ντροπή έχει γύμνια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου