ΤΖΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ "Γέρικο λιόδεντρο "

Φωτογραφία Αθηνά Κοτσόβολου

Γέρικο λιόδεντρο προστάτεψε με,
της φυλλωσιάς σου τον ίσκιο κάνε ασπίδα μου.
Γέρικο λιόδεντρο μίλα μου,
το θρόισα των φύλλων σου κάνε το γνώση.
Γέρικο λιόδεντρο ανάθρεψε με, 
τους χυμούς του κορμού σου κάνε τροφή μου.

Γέρικο λιόδεντρο γίνε παρέα μου,
του Νέστωρα τα μυστικά δώσε στο φίλο σου.
Γέρικο λιόδεντρο πες μου το πόνο σου, 
οι αστραπές του Δία πλήγωσαν τα κλαδιά σου.
Γέρικο λιόδεντρο δείξε το πόθο σου,
τον κρυφό έρωτα για τη Περσεφόνη φανέρωσε. 

Γέρικο λιόδεντρο δες τους ηγέτες μας, 
απολιθώματα σαρκοφάγων θηλαστικών είναι.
Γέρικο λιόδεντρο λερωμένο υγρό το αίμα μας, 
αναθυμιάσεις κόκα κόλας η συνείδηση μας.
Γέρικο λιόδεντρο προφήτεψε το μέλλον μας,
τους χρησμούς της καινούργιας Πυθίας χάρισε μας.

Γέρικο λιόδεντρο βοήθεια και γαλήνη ζητώ, 
μολυσμένος αέρας γεμίζει τα στήθη μου.
Γέρικο λιόδεντρο από την ηλιθιότητα σώσε με,
τεχνοκράτες και διαδύκτιο ζώσαν τη σκέψη μου.
Γέρικο λιόδεντρο κωδικός σε κομπιούτερ έγινα, 
της παγκόσμιας μηχανής απρόσωπο νούμερο.

Γέρικο λιόδεντρο, καινούργια βλαστάρια, 
λουλούδια και λιόφυτα 
στη γη των πατέρων μας και πάλι ανθίστε. 
Άγρια φύση, μητέρα και μήτρα μας ξανά μίλησε μας, 
με χορτάρι και άνεμο ξέπλυνε τη ντροπή μας. 
Της Δήμητρας την απλοχεριά, το μυστήριο της γέννησης, 
τη χαρά της Άνοιξης 
στα χωράφια της ψυχής μας ξαναμπόλιασε. 

γιώργος θ. τζιας 
από τη συλλογή «…του αστεριού ο τοκετός»