Μεσημεράκι καλοκαιριού .
Οι περισσότεροι κοιμόντουσαν , η θερινή ραστώνη σ’ όλο της το μεγαλείο .
Η αυλή με το άσπρο – μαύρο πλακάκι , τα γεράνια , δυόσμος βασιλικός , η κληματαριά ,
οι γαρυφαλλιές , οι τριανταφυλλιές , οι μπιγκόνιες , το γιασεμί και στην γωνία της αυλής η μπουκανβίλια ανθοστολισμένη σκαρφάλωνε στον φρεσκοασβεστωμένο τοίχο .
Από μικρός ήθελε να γίνει παπάς , είχε μια τάση με την εκκλησία , το παπαδαριό , τις ψαλμωδίες , αν και φάλτσος ήταν πολύ ικανός παρά τα 12 του χρόνια , πιάνανε τα χέρια του , έφτιαχνε , μαστόρευε τα πάντα , είχε πολύ δημιουργική φαντασία .
Κάποια στιγμή , βρήκε ένα ξύλινο καφάσι , πήρε και κάτι ρόδες από ένα παλιό σπασμένο καρότσι της λαϊκής , το παίδεψε για μέρες και τελικά τα κατάφερε ,
προσάρμοσε θεός ξέρει πως , τις ρόδες στο καφάσι !
και έτσι έφτιαξε ένα αυτοσχέδιο όχημα ! του έδωσε και όνομα !
Ο Αυγουστιανός !!!
Έδεσε το καρότσι του μ ’ ένα σχοινί και το έσερνε περήφανος !
Την μια έβαζε μέσα τον βασιλικό και τον έκανε βόλτα στην αυλή , την άλλη κάποιο παιδί της γειτονιάς , την άλλη την μικρή του αδελφή , τα ψώνια από τη λαϊκή !
ίσως και τα όνειρα του …
Εκείνο το μεσημέρι , λίγο πριν το δεκαπενταύγουστο , πολύ σοβαρός και με ανάλογο ύφος ! έκανε τον σταυρό του με ευλάβεια , πήρε από το εικονοστάσι καμιά δεκαριά κεριά που τα φύλαγε η μάννα του από τον επιτάφιο , και άρχισε να τα τοποθετεί με περισσή ευλάβεια και προσήλωση στον <<Αυγουστιανό >> άναψε τα κεριά , έβαλε λιβάνι στο λιβανιστήρι , λιβάνισε , μοσχομύρισε όλη η αυλή !
έβαλε στο κέντρο μια εικόνα μικρή της Παναγίας , πήρε μια παλιά μαύρη ρόμπα της γιαγιάς του , την φόρεσε και ξυπόλητος άρχισε να περιφέρει τον Αυγουστιανό του στην αυλή και να ψέλνει !
Άγιος ο θεός άγιος ισχυρός άγιος αθάνατος ελέησε ημάς , συνέχιζε με απέραντη σοβαρότητα για ένα αγόρι στην ηλικία του ! πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς ελέησον ημάς ! κρατούσε στο χέρι του μια αγιαστούρα δικής του επινόησης από ένα κλαδί της κληματαριάς και το κουνούσε πάνω –κάτω !
Τα πιτσιρίκια μαζευτήκανε έξω από την εξώπορτα της αυλής και τον κοιτάζανε από τα κάγκελα με ιερή προσήλωση ! κάποια σταυροκοπιόντουσαν !
Η μικρή του αδελφή 4- 5 χρονών περίπου , ξυπόλητη και αυτή , πάντα τον θαύμαζε !!! πήρε ένα πιατόπανο από την κουζίνα , εκστασιασμένη και με μεγάλη ευλάβεια έτρεχε ξοπίσω του ανεμίζοντας το πιατόπανο και ψέλνοντας ασταμάτητα ενθουσιασμένη ! άγιος ! άγιος ! άγιος πάνω κάτω η πατσαβούρα και ξανά άγιος , άγιος !!! ακολουθώντας τον με δέος , αυτός συνέχιζε ακάθεκτος να περιφέρεται στην αυλή και να ψέλνει , μέχρι που κάποια στιγμή γυρνάει , την κοιτάει ενοχλημένος και της λέει , γιατί χαλάς τη λειτουργία μωρή !και την ίδια στιγμή της αστράφτει ένα μπάτσο !
Η μαρίδα από την εξώπορτα χαχάνιζε , η μικρή με κατακόκκινα μάγουλα , ντροπιασμένη έτρεξε και κρύφτηκε πίσω από την πόρτα της κουζίνας ψελλίζοντας άγιος , άγιος ! άγιος ο θεός ... άγιος ισχυρός …
Ο πάτερ ... συνέχιζε ακάθεκτος να ψέλνει !
Οι τριανταφυλλιές χαμογελούσαν ,
τα γιασεμιά αγκαλιαζόντουσαν με την κληματαριά , οι μπιγκόνιες είχαν σκάσει στα γέλια .
Το καλοκαιράκι ήταν εκεί ...τα κεριά του << Αυγουστιανού>>
φώτιζαν το μεσημέρι ,
η πιτσιρικάδα σταυροκοπιότανε ...
και το γεράνια άνθιζαν στην αυλή ,
για ένα ακόμα καλοκαίρι ...
© Santina konstantinidou
Υπεροχο Σαντινακι μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες μου ποιοι ειναι αυτοι που δεν αναγνωριζουν το ταλεντο σου?
Εγω παντως δεν ειμαι μια απο αυτους.Πολλα φιλια!