Το δεύτερο βιβλίο της Αλίκης Οικονόμου- Γιωτάκου με τίτλο"Καληνύχτα τώρα, Μάνο" κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη .
Βιογραφικό σημείωμα
Η Αλίκη Οικονόμου – Γιωτάκου γεννήθηκε στη Ρεντίνα Καρδίτσης. Τελείωσε το Γυμνάσιο Τρικάλων και σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δίδαξε για δύο χρόνια στο Β’ Γυμνάσιο ΑρρένωνΤρικάλων, για δέκα πέντε χρόνια στο Ε’ Λύκειο Λαρίσης, για δύο χρόνια στο Ελληνικό σχολείο στο Παρίσι και μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, στο Λύκειο Παπάγου.
Οι δραστηριότητές της, πέρα από τα εκπαιδευτικά της καθήκοντα, επεκτείνονταν σε ομιλίες σε κύκλους νέων μητέρων με θέματα σχετικά με την διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού, σε διαλέξεις, μεταξύ άλλων, και στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τίτλο «Η επίδραση της Αγίας Γραφής στο Σολωμό».
Επίσης ανέπτυξε θέματα όπως, «Ο Άγιος των νεοελληνικών μας Γραμμάτων Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης»,
«Γιατί φεύγουν τα παιδιά από τα σπίτια μας»,
«Το νανούρισμα στη λαϊκή μας παράδοση»,
«Ο Καβάφης, ο ποιητής της μελαγχολίας»,
«Ανδρέας Κάλβος, ο πατριώτης ποιητής» και άλλα.
Είναι μέλος της Λογοτεχνικής Συντροφιάς του Δήμου Παπάγου – Χολαργού.
Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ζωή σε δύο χρώματα» κυκλοφόρησε το Μάιο του 2013 (3η έκδοση τώρα).
Το δεύτερο μυθιστόρημα με τίτλο «Καληνύχτα τώρα Μάνο», έχει ήδη κυκλοφορήσει.
Έχει ανέκδοτη συλλογή 70 ποιημάτων, καθώς και δύο άλλα μυθιστορήματα σε προχωρημένη εξέλιξη και μία συλλογή διηγημάτων με ποικίλο περιεχόμενο.
Είναι παντρεμένη και μητέρα τεσσάρων παιδιών και εδώ και είκοσι πέντε χρόνια ζει στο Χολαργό..
Οπισθόφυλλο
Ένα μυθιστόρημα με πλοκή, θέσεις και αντιθέσεις, φιλίες και αντιπαλότητες. Δύο άνθρωποι εκ διαμέτρου αντίθετοι . Ό ένας στυγερός και αδίστακτος ο άλλος τίμιος και ευσυνείδητος. Αγάπη και μίσος, φιλία και έχθρα, πόλεμος στο κυνήγι του χρήματος.
Ο βιομήχανος Μάνος Μάργαρης, μετά από μία θυελλώδη συνεδρίαση του ΣΕΒ, επιστρέφει μεθυσμένος μεσάνυχτα στο σπίτι του και αντικρίζει ένα άγρια δολοφονημένο νεαρό άνδρα. Ειδοποιεί την αστυνομία και θεωρείται ο βασικός ύποπτος.
Είναι όμως ο ένοχος ή κάτι άλλο κρύβεται πίσω από εκείνον;
Θεοφανώ, σύντροφος και «φως» στην πορεία του!
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ένας άλλος τύπος, που φτάνει από την Ελλάδα μετά τα γεγονότα, απολαμβάνει τον έρωτα μιας μικρής πλουσίας αμερικανίδας... Η αγάπη για το χρήμα και η φιλοδοξία του κινούν τα νήματα της σκέψης και της ζωής του. Ποιος τελικά είναι ο ρόλος του;
Στο ταμπλώ δύο άνθρωποι που δένονται με την ίδια μοίρα. Μισιούνται και συγκρούονται ! Ποια ανατροπή θα επέλθει και η πορεία της ιστορίας θα αλλάξει τροχιά; Θα υπάρξει κάθαρση όμοια μ’ αυτή της αρχαίας τραγωδίας ;
Οπισθόφυλλο από το νέο βιβλίο «Καληνύχτα τώρα, Μάνο» της Αλίκης Οικονόμου- Γιωτάκου.
Αποσπάσματα βιβλίου
«Απόψε τα βλέφαρά μου δεν θα σφαλιστούν για να γιορτάσω, με το ξετύλιγμα του κουβαριού της σκέψης μου, τη ζωή μου ολόκληρη και να ζήσω από την αρχή τα πάντα, κεντώντας τον καμβά της μνήμης μου και πασπαλίζοντάς τον με τη χρυσόσκονη της φαντασίας μου.
Θα ξετυλίξω τη δική μου ζωή στο κλωθογύρισμα του χρόνου εκεί στα ψηλά βουνά, τα γεμάτα ελάτια και πλατάνια χιλιόχρονα, και θα ζήσω ξανά τους ανθρώπους με την λεβέντικη ψυχή… θα τους φέρω στη θύμησή μου έναν, έναν, έτσι για να τους χαρώ… εκεί στο δικό μου χωριό!
Θα χαρώ, θα λυπηθώ και θα πανηγυρίσω…
Σύννεφο μπροστά μου το θυμικό μου! Άτι ολόλευκο που με παίρνει πάνω του και με γυρίζει σε κόσμους που έζησα και χάρηκα..
Και ύστερα θα ξετυλίξω και τη ζωή του Μάνου, του άντρα μου,… και θα χαρώ και θα κλάψω… καθώς θα γυρνώ τις σελίδες της ζωής του και θα σταματώ με μια περίεργη εναλλαγή μεταξύ του ωραίου και του σκληρού, του αγώνα και της αγωνίας…
Του φεγγαριού οι επωδοί θα λύνουν τα στρώματα της μνήμης και το φτερωτό άρμα του χρόνου θα τρέχει.. θα τρέχει και εγώ θα θυμάμαι...
Σε ένα καφενεδάκι μικρό, πέρα κι’ απ’ το Διόνυσο, χωμένο μέσα στα δέντρα, με μια μεγάλη αυλή με ασπρουδερά χαλίκια κάτω και καρέκλες ξύλινες πλεγμένες με χρωματιστά καλάμια, άσπρα και κόκκινα και μπλέ, με γλάστρες βαμμένες και το βασιλικό τον Αγιορείτικο να μοσχομυρίζει… εκεί καθίσαμε για πρώτη φορά με το Μάνο… Θυμάμαι και το πέπλο της ευτυχίας με σκεπάζει και τρέμω ακόμα, μην και είναι όνειρο και ξυπνήσω άξαφνα και χαθεί!
Μα, όχι! Δεν είναι όνειρο!
Είναι η αρχή μιας νέας σελίδας, κάτασπρης, που άνοιξε στη ζωή μου και θα γεμίσει από τις δικές μου ιστορίες και τις ιστορίες του Μάνου μου και θα’ ναι σα να βλέπω πέρα ως πέρα απλωμένες γαλάζιες θάλασσες και κάμπους γεμισμένους με το χρυσαφένιο χρώμα του μεστωμένου σταριού…»
«Ο Μάνος είχε κλειστεί για τα καλά στο κελί του και στον εαυτό του. Το θάρρος που πήρε, όταν αντίκρισε την Έλενα και μίλησε μαζί της, τώρα εξαφανίστηκε…
Τα γεγονότα, που συνέβησαν στις φυλακές τον είχαν πανικοβάλλει.
Ζάρωσε σε μια γωνιά του κρεβατιού και δεν έβγαζε άχνα από το στόμα του.
Τόσος φόβος! σκέφτηκε και ταράχτηκε περισσότερο.
Η Αράχνη ήταν σα να βρίσκονταν σε χειμέρια νάρκη. Δεν μιλούσε, δεν αντιδρούσε και το μόνο που έκανε ήταν να κουνά νευρικά και βίαια το ένα πόδι. Το άλλο σε θέση σταθερή, λες και το είχαν κολλήσει με κάτι στο τσιμέντο.
Ο Μάνος τον είδε στη θέση αυτή και πόνεσε η καρδιά του. Ως τώρα τον είχε γνωρίσει ζωντανό και ορμητικό και τη στιγμή αυτή έβλεπε μπροστά του ένα μικρό, φοβισμένο ανθρωπάκι… «Έλα, του είπε, μη φοβάσαι, όλα πια έχουν τελειώσει, όλα θα πάνε καλά.»
Η αράχνη με το ξανθό κεφάλι ,που τώρα είχε πάψει να είναι θυμωμένο, κοίταξε το Μάνο περίεργα.»
ΒΙΝΤΕΟ του Αντώνη Αρβανίτη "Καληνύχτα τώρα, Μάνο"
«Ζωή σε δύο χρώματα» το πρώτο μυθιστόρημα της Αλίκης Οικονόμου - Γιωτάκου που κυκλοφόρησε το Μάιο του 2013 (3η έκδοση τώρα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου