Λίγο χαμόγελο... απ’ τ’ όνειρο
του γερμένου ουρανού
του γερμένου ουρανού
ψάχνω…
κι έκρυψα στις τσέπες μου
ένα κομμάτι Φως
για να τ’ ανάψω
σαν έρθει η ώρα…!
Έβαλα μαζί με τη συνείδηση
κι απόθεμα αγάπης
απ' αυτό που κρατώ στην ψυχή μου
μεσ’ τις απόστρατες…
κρυμμένες μέρες μου …!
Άπλωσα ικετεύοντα χέρια
στο γκρίζο της ύλης
κι αναρριχήθηκα στις πρασινάδες
του απόηχου…
των σιωπών…!
Δεν αδιαφόρησα για τις χίμαιρες
που κατέκλυσαν την φωνή μου,
δεν αναλώθηκα στη συνέχεια
των χαμένων του σκότους!
Κρατώ τον αγώνα ψηλά…
Κρατώ την ψυχή μου ψηλά …!
© Στέλλα Τεργιακή
27.01.2014
Θα συμπεριληφθεί σε επόμενη έκδοση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου