Μάνα Νύχτα,των στεναγμών
μπροστάρισσα,
σε κλειστά βλέφαρα
παιδιών λαχτάρησα.
Συνομιλώ με το γάλα τ Ουρανού Σου,
παιδί πένθιμο,στενάχωρο
Σιωπή Μου συντροφιά,
του κάθε Στεναγμού Σου.
Σχηματίζω τους χάρτες Μου,στο προσωπό Σου
πεταλώνω σκέψεις της Λησμονιάς,
αν δεν ανέβω,δως μου τ Αντίδωρό Σου
Μνήμη,Ανάσταση της Μιας Βραδιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου