 |
| Φωτογραφία - Μαρίνα Χρηστάκη |
Πολλές φορές
-επίτηδες-
μένω εκτεθειμένη
στις κορυφογραμμές της σιωπής σου
Σκύβω στους γκρεμούς
και κόβω ένα – ένα
τα έκπληκτα ανθάκια του λόγου της
Σκαρφαλώνω στις πράσινες φυλλωσιές της
συναντάω κάτι κρυμμένα πουλιά
που δεν ξέρω την γλώσσα τους,
και που όμως την καταλαβαίνω πιο πολύ
από όλες τις γλώσσες του κόσμου
Ξαπλώνω
κάτω από τον φιλόξενο ήλιο της
και κυλιέμαι πάνω στο πολύχρωμο χορτάρι
των συναισθημάτων της
Και τότε βλέπω καθαρά
αυτά τα διάφανα σχοινιά
που με δένουν μαζί σου
διπλώνονται
και γίνονται
μικρά παράξενα φτερά στους ώμους
Μαρίνα Χρηστάκη (Φεβρουάριος 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου