ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ "ΦΤΩΧΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ"

 

 

Αυτός, φτωχός  γεννήθηκε φτωχός και θα πεθάνει
και μια ζωή ολόκληρη τη φτώχεια του θα βάνει
να ξορκίζει πιστά κι ανέλπιδα της πείνας την κατάρα
και να κρατά κομπόδεμα του πλούτου τη λαχτάρα .
                               *
Είχε την τύχη ο άμοιρος να μην την έχει τύχη
και όμηρος ανδρώθηκε στης φτωχολογιάς τα τείχη.
Στα άγια πλούτη στέκεται ,στη γλύκα τους ξεχνιέται
και σαν σκεφτεί τ’ απόχτησε, θυμάται και χτυπιέται.
                              *
Το φως που βλέπει ο τυφλός στο μαύρο του σκοτάδι,
ψωμί ζεστό που ονειρεύεται ο νηστικός το βράδυ,
αστράφτουνε στη φτώχεια του θεόσταλτο χρυσάφι
και λαίμαργο το βλέμμα του απόλαυση αντιγράφει!
                              *
Φτωχή ζωή, ζωή πικρή, ζωή πλαντανεμένη
τον δίκασες πανήγυρη φτωχή, χαρά αφορεσμένη,
η κάθε νύχτα αναλαμπή και όνειρα να υφαίνει
και με το ξύπνημα, κακό του σκόρπισμα να γένει.
                                *
Ζωή γλυκιά, ζωή χαράς, ζωή ονειρεμένη,
στο γέλιο σου καθρεφτίζεται και άλλο πια δεν του μένει
στις σκορπισμένες ομορφιές ξοπίσω τους να τρέχει
και λάτρεμα παρήγορο την απλοχεριά σου να έχει.
                              *
Προσαρμογή η φτώχεια του κι αναίδεια η χλιδή,
μειδίαμα ευπροσήγορο η πάλη του η καθημερινή.
Η μοίρα του άδικη και σκληρή σε μια πονεμένη ζήση
όμως με φρόνηση και συνέπεια, τη ζωή θ’ αγαπήσει.
                                 *
Φτωχή ζωή και όμορφη, του μέτρου και της σοφίας
με ανοιχτούς ορίζοντες ονείρων και προσδοκίας
για της ευτυχίας το  αντιφώνημα στο τίμημα το βαρύ,
τρόπος ζωής του θα ‘ναι, η ταπεινότητα και η προκοπή.

                                    Γιώργος  Αλεξανδρής