Πίνακας : Κώστας Αυγερίου |
Είχα μια πόρτα καρσί προς το νοτιά
μα τη σφαλνούσα όταν σήκωνε σορόκο,
λυσσομανούσε μου τριβέλιζε τ' αυτιά
μ' έκανε ένα σκαρί με δίχως φλόκο.
μα τη σφαλνούσα όταν σήκωνε σορόκο,
λυσσομανούσε μου τριβέλιζε τ' αυτιά
μ' έκανε ένα σκαρί με δίχως φλόκο.
Είχα μια αγάπη που με κοίταζε στα μάτια,
μου ΄λεγε ότι μοιάζουν με ουρανό,
κι όμως χαθήκαμε σε λάθος μονοπάτια
καθείς και στο δικό του το βουνό.
μου ΄λεγε ότι μοιάζουν με ουρανό,
κι όμως χαθήκαμε σε λάθος μονοπάτια
καθείς και στο δικό του το βουνό.
Οι σοροκάδες κι αγάπες είναι αγρίμια,
αν δεν αντέχεις πιο καλό είναι το φευγιό,
δεν χαμπαριάζουνε σε κόλπα και τσαλίμια
στο διάβα τους τα κάνουν ρημαδιό.
αν δεν αντέχεις πιο καλό είναι το φευγιό,
δεν χαμπαριάζουνε σε κόλπα και τσαλίμια
στο διάβα τους τα κάνουν ρημαδιό.
Μάρτη, Απρίλη, τους αρέσει να φορτσάρουν,
να σε τρελαίνουν μέσα στη δίνη και στη χάση,
τα ίσα κράταγε σωστά μη σε φουντάρουν,
πες, δεν βουλιάζω ο κόσμος να χαλάσει.
Νικάριος
να σε τρελαίνουν μέσα στη δίνη και στη χάση,
τα ίσα κράταγε σωστά μη σε φουντάρουν,
πες, δεν βουλιάζω ο κόσμος να χαλάσει.
Νικάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου