ΕΙΡΗΝΗ ΛΙΒΑΝΟΥ " ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ "

Πίνακας - Μιχαήλ Αγγελος

«Είσαι ένας κλασικός Υδροχόος!» Του έλεγε συχνά γελώντας.

Ανθρωπιστής, αντίθετα από κείνη που ήταν αδιάφορη γενικώς. 

«’Μα αγάπη μου παντού μέσα είσαι.

Εσύ πια θα σώσεις τον κόσμο?» 

Θυμήθηκε εκείνη τη φορά που ανέβηκε στο σπίτι βιαστικός, άνοιξε την ντουλάπα και πήρε ένα καινούριο πουκάμισο τυλιγμένο ακόμη στο σελοφάν,

μερικά λεφτά από το πορτοφόλι του, και κατέβηκε πάλι κάτω. 

Εκείνη βγήκε στο μπαλκόνι . Τον είδε που πήγε κοντά σε κάποιον άγνωστο άντρα που καθόταν στην απέναντι μάντρα, και του τα έδωσε. Αφού συζήτησε για λίγο μαζί του, πήγε πάλι επάνω και επιτέλους απάντησε στην ερώτηση της, για το τι ήταν όλα αυτά που έκανε.

»Τίποτα βρε μωρό μου, ένας μετανάστης ήταν που όπως τον είδα σε λίγο θα λιγοθυμούσε απ’ την πείνα

Πόσο εντύπωση της έκανε η παρατηρητικότητα του!!!

Εκείνη ούτε που τον είχε προσέξει τον άγνωστο άντρα. 

Ούτε αν ήταν χλωμός, ούτε τίποτα. Ντράπηκε! Αλήθεια μπορεί να πέθαινε από πείνα ένας άνθρωπος λίγα μέτρα μακριά της και ούτε που θα το έπαιρνε είδηση.

»Ο ΄΄Υδροχόος’’ της μπορεί να μην έσωσε τον κόσμο, αλλά εκείνη τη μέρα έσωσε έναν άνθρωπο και τον θαύμασε γι’ αυτό!

Και….. προσπάθησε να του μοιάσει. Έστω και λίγο.

ειρηνη.