ΘΑΝΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ " Το σύστημα "

Μ' απέριψε το σύστημα δυσανασχετισμένο απ' το κοινό μας πρόβλημα που χρόνια τυρρανεί, και κείνο.. [δε κατανοεί, π' εγώ καταλαβαίνω] πως μήτε κείνο μήτε γω είμαστε ικανοί. Ενός μηχανισμού είναι σπασμένο το γρανάζι και το ρολόι δε γυρνά στο χρόνο του σωστά, με μετρημένη τη φωνή της λογικής να κράζει: ''γύρνα τους δείκτες μερικές ιδέες πιο μπροστά'' Δουλεύει ακατάπαυστα ποτέ δε σταματάει κι απέρχεται στο διάβα του η ώρα κυκεών, και το λεπτό αναγκάζεται στο χρονικό να σπάει της στίγμωσης του χρόνου του ~ ετούτο τον αιών. Ανάμεσα σ' ελάσματα σε βίδες, παξιμάδια σπασμένα ελατήρια ο χρόνος ιερουργεί, αφήνοντας στο διάβα του, πολύ βαθειά σημάδια με λεπτοδείκτη του το ρου να .. υπολειτουργεί. Μόνο τα δευτερόλεπτα συχνά πυκνά μας σώνουν χαρίζοντας ψευδαίσθηση σε άχαρες στιγμές, του πόνου και της θλίψεως που μας περικυκλώνουν στη χρόνοση της στίγμωσης που στέφοντ' οι τιμές. Παιδιά ενός κατώτερου θεού λες είμαστ' όλοι μικροί, μεγάλοι, πλούσιοι σοφοί, μωροί, φτωχοί, σε τούτη γη σερνόμαστε σαν άλλοι καραβόλοι* με μάνα και πατέρα μας την άγια παντοχή. Καραβόλοι = σαλιγκάρια


Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ http://collections.ushmm.org/