ΑΡΣΙΝΟΗ ΒΗΤΑ ΄΄Πέρα από την αδικία''

Η Αθηνά εμποδίζει τον Αχιλλέα να σκοτώσει τον Αγαμέμνονα (μωσαϊκό από την Πομπηία)

Oργισμένοι καιροί.Κύματα θεόρατα τσακίζουν την ψυχή που παραδέρνει.Ένας Αγαμέμνονας τυφλωμένος από την εξουσία ,που αδικεί.Κι ένας Αχιλλέας σε κάθε εποχή,αδικείται, οργίζεται, αποσύρεται στο βάθος της σκηνής, του κόσμου του. Συντέλεια μιας αδιέξοδης κατάστασης.Συνθλίβει η αδικία.Ορθώνει κάστρα φυλακές. Απόγνωση.Με σκιές που πληθαίνουν στο μισοσβησμένο φως καχύποπτου φεγγαριού . Με γλώσσα που δηλητηριάζει.Με χέρια που κρατούν μεγάλα καρφιά για μια σταύρωση.Χαμένοι αδικών κι αδικούμενος.Φαύλος κύκλος .Κι έπειτα ...ανακαλύπτεις την προσωπική αβλεψία, την άδιαφορία, την έλλειψη αγάπης προς τον ίδιο σου τον εαυτό. Κι έπειτα ...ανακαλύπτεις κουρασμένα τη στείρα μήτρα της εκδίκησης.Με τα κλειδιά του νου ανοίγεις τη σφαλιστή πόρτα της υπέρβασης.Και προχωράς.Πέρα και πάνω από τα γεγονότα που σε πλήγωσαν, χωρίς εμμονές στις καταστάσεις , χωρίς το άλλοθι της κρίσης της ηθικής, της υλικής της κοινωνίας . Αναλαμβάνεις ακέραια την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στη ζωή σου.Νικώντας την απραξία, την παραίτηση που είναι η πραγματική αδικία ...στη ζωή.Τη ζωή που δεν είναι δεδομένη, είναι πολύτιμη, είναι μοναδική κι είναι ολότελα δική σου.Το ιερό άβατο όπου τίποτε βλαβερό δεν μπορεί να μπει χωρίς την άδειά σου...θυμάσαι: *«Να αγαπάς τη ευθύνη. Να λες εγώ, μόνο εγώ θα σώσω τον κόσμο. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω».*

*Ν. Καζαντζάκης