Μοναξιά δεν υπάρχει,
στο χαμόγελο ενός παιδιού
στη φροντίδα ενός αρρώστου και στο
ευχαριστώ, που δεν προσφέρει, αλλά
καθρεφτίζεται στα δακρυσμένα μάτια…
Μοναξιά δεν υπάρχει,
στο δυνατό σφίξιμο του χεριού,
του εγκάρδιου χαιρετισμού ενός παλιού
ή νέου φίλου…
στο σφιχταγκάλισμα που δίνει ζωή,
ροή, δύναμη θετική και στο γλυκό
φιλί που δίνεις σ’ αυτούς που αγαπάς…
Μοναξιά δεν υπάρχει,
σαν γίνεσαι δημιουργός ζωής και χαράς,
αισιοδοξίας και θάρρους
όταν ανοίγεις δρόμους σε δύσβατα μονοπάτια,
προόδου και ανέλιξης πνευματικής ,
στους συνανθρώπους σου…
Μοναξιά δεν υπάρχει,
όταν συμπάσχεις και γλυκαίνεις την
οδύνη του φίλου, του αδελφού, του γονιού,
του παιδιού, του γείτονα,
του άγνωστου συμπορευτή σου…
Μοναξιά δεν υπάρχει,
όταν μοιράζεται τους καημούς των άλλων,
και τους δικούς στου, κι οσμίζεται
στις ψυχές την ομορφιά που κρύβουν…
Μοναξιά δεν υπάρχει,
όταν ξυπνάς το πρωί με μια τρυφερή
«καλημέρα» σε ζεστή αγκαλιά αγαπημένη…
‘Όταν ακούς τα βήματα, τον ήχο της αναπνοής
αυτών που αγαπάς, κινήσεις καθημερινές,
συνηθισμένες, αλλ’ όχι δεδομένες!
Μοναξιά δεν υπάρχει,
στην καθημερινότητα, όσο πεζή κι αν είναι
των δυο και των πολλών που αγαπιούνται,
κι ας αντιμετωπίζουν δυσκολίες, βάσανα,
ή φουρτούνες, γιατί όλα μοιράζονται και
αλαφραίνουν, κι από δυσβάσταχτα,
γίνονται ταπεινά κι ασήμαντα , μηδενικά!
Μοναξιά λοιπόν, δεν υπάρχει,
δε χωρεί, όπου χωρεί η Αγάπη
και η ευρηματικότητα της Προσφοράς!
Η μοναξιά σταματά και τελειώνει,
στη βαθιά κατανόηση του «εμείς»
όλοι μαζί, όταν γινόμαστε «ένας»,
ο καθείς από μας, μια υπόσταση,
μια ψυχή, πανανθρώπινη οντότητα
συμπαντική….
Παναγιώτα (Τούλα) Λαλιώτη
Ομάδα Δ.Γ. Μοσχάτου-Ταύρου
Ιστίου Τόπος,Δημιουργική Γραφή με τη Σοφία Νινιού
Ο διαδικτυακός αυτός τόπος δημιουργήθηκε για να φιλοξενεί τα κείμενα, που μέσω του μαθήματος της δημιουργικής γραφής, που διδάσκω, εμπνεύστηκαν και έγραψαν οι εκπαιδευόμενοι.
Αφορμή στάθηκε η συνεργασία μου την Άνοιξη του 2015 με τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης των Δήμων
Μοσχάτου-Ταύρου
Καλλιθέας
Αλίμου
Στο χώρο όμως αυτό φιλοξενούνται και τα κείμενα φίλων, που εξ αποστάσεως συμβουλεύω και διδάσκω.
Επέλεξα το μάθημα αυτό, γιατί πιστεύω στην απελευθερωτική του επίδραση στην ψυχή του ανθρώπου, γιατί τον εισάγει στην Τέχνη και του ανοίγει δρόμους στην έκφραση των συναισθημάτων του και στη διατύπωση της σκέψης του.
Σοφία Νινιού
Σ' ευχαριστώ τόσο πολύ...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή