ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ "Η απουσία αυτής της άνοιξης"

Πίνακας: Δημήτρης Μυταράς

Λείπεις αυτή την άνοιξη

μαγεμένος των άστρων

τώρα που χαράζουν στο άφαντο σώμα σου

τα μπολιασμένα κλωνάρια των δέντρων σου

και μυρίζει το Διάσελο πικρά αρώματα

μέταλλα και λιασμένο σχιστόλιθο

της απουσίας σου

Κι αυτή η κατηφόρα στο ελαιώνα σου

των χεριών σου η Καμαρίτσα αχνή φύτρα

πόση ζωή σου έταξε στη θέα του κάμπου

και σε ξελόγιασε

θαρραλέε ταξιδευτή

Κοιτάζω τις φωτογραφίες σου

στον καρυδένιο μπουφέ

που πάνω τους κέντησες με πείσμα παιδικό

το παράπονο βλέμμα σου

για τις χαμένες ελπίδες του κόσμου

Βλέπω τα ρούχα σου

να καίγονται αργά

στην έκρηξη της άνοιξης

στα παράθυρα

που δεν ανοίγεις πια

και το τουφέκι σου

χωρίς φυσίγγια

να σημαδεύει τον ουρανό

Ποιος ξέρει τι σκέφτεσαι

στις πέτρινες διαδρομές που κίνησες

πρίγκιπα των πράσινων γκρεμνών

και δεν μιλάς πια

δεν γράφεις στίχους

για τις πέρδικες που ζευγαρώνουν

στις ρεματιές του βουνού σου

Αυτή την άνοιξη

τα κοτσύφια ξεχάστηκαν στα χρώματα

και δεν φοβούνται πια τα σκάγια σου

τριγυρίζουν στην μαρμαρένια πολιτεία

να κελαηδούν τόσο γλυκά τις νύχτες

για μια παρτίδα έρωτα

για ένα κυνήγι με τον θάνατο

για μια μικρή ανάσταση

Και συ πατέρα, με το καρό σου παλτό

έμεινες αεράκι στον Ταύγετο

να ντύνεις τους κόκκινους καημούς μας

που ξεθωριάζουν

μ' αθανασία ζωή.

Ηλίας Μάρκος