ΤΖΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ " τ' α-Δέσποτα "

Τη νέα του Ποιητική Συλλογή με τίτλο " τ' α-Δέσποτα "που κυκλοφορεί από τις  Εκδόσεις Κ. Μ. Ζαχαράκη παρουσιάζει ο Γιώργος Τζιας ,την Κυριακή 30 Μαρτίου 2014 και ώρα 11.30 π.μ. στο Πολιτιστικό - Συνεδριακό Κέντρο ( Δημαρχιακό Μέγαρο Περιστερίου) στην οδό Καραθεοδωρή και Εθνικής Αντιστάσεως ( Μετρό Περιστερίου).
 Για τον συγγραφέα και το βιβλίο θα μιλήσουν :
Ο βουλευτής Σπύρος Λυκούδης,
 ο σκηνοθέτης Γιάννης Ντόνας,
 η φιλόλογος-συγγραφέας Τούλα Καρώνη
 και η εικαστικός-συγγραφέας Αναστασία Μεταλλίδου 

Ο Γιώργος Τζιας έχει εκδόσει επίσης 
«προσκύνημα στους ξεχασμένους ζάνες». 2009
 «… του αστεριού ο τοκετός», 2010 
« ονείρων κέρασμα»  2012 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ 

Ποιήματα μικρά,

σκόρπια κι ανάκατα στιχάκια

είναι «τ’ α-Δέσποτα».

Πονήματα που δεν προσκυνούν κανέναν δεσπότη,

που δεν υποτάσσονται σε κανένα αφεντικό.

Κουβέντες στοιχισμένες

που φιλοδοξούν να μετατραπούν σ’ εσωτερικό μας κριτή.

Σκέψεις κι απόψεις διάσπαρτες που, ποιητική αδεία, μπλέκουν, αλλά

και αντιπαραθέτουν την λεγόμενη κοινή,

δηλαδή την επικρατούσα «λογική»

με άλλες, διαφορετικές για τους πολλούς

αξίες και αρχές.

Μούσες, εν υπνώσει στ’ άδυτα του γράφοντος

ξυπνούν ξαφνικά αναπολώντας θύμησες,

βιώματα και αλυσοδεμένα όνειρα.

Όνειρα - εφιάλτες,

αγωνία για την ανθρώπινη ύπαρξη στα μελλοντικά γεννώμενα.

Μούσες που κατά περίπτωση μεταμορφώνονται

σ’ εκδικητικές ερινύες ή σε απρόσωπους δεσμοφύλακες

των κρίσεων και των ορέξεων της Θέμιδας.

Συνάμα, «τ’ α-Δέσποτα» είναι

οι γεροντίστικες εμμονές μιας ολόκληρης γενιάς

που εκεί κοντά στο δείλι τού διάβα της συνεχίζει να επιμένει,

ν’ αμφισβητεί, να προσμένει αλλά και να ελπίζει.

Να ελπίζει προσπαθώντας να  ξεπεράσει τις δικές της ενοχές,

τους δικούς της συμβιβασμούς

στων παιδιών της την οργισμένη αντίδραση,

που πολλές φορές εκ του ασφαλούς

και υποκριτικά μετά μανίας χειροκροτεί.

Ζωή και φως

Οδυρμός των Ατρειδών

στη γη του Άργους.

Νέμεος προς δόξαν ημιθέου

ο αιμοβόρος Λέων.

Στυμφάλιες οι φονευθείσες όρνιθες.

Απολιθωμένο σπέρμα και αίμα

ανεξόφλητο ανθρώπινο χρέος

στου χρόνου την αόρατη ρωγμή.

Οστά νηπίων στου Καιάδα

τ’ αδηφάγα σωθικά.

Του ήλιου απλόχερα η θαλπωρή

πυρώνει το πιθάρι του Διογένη.

Ηλείων γέννημα το πάλεμα και το λιθάρι.

Βαρβαρότητα και σοφία

άυλες ανθρώπινες θεότητες

αιώνες τώρα σ’ επίσημο πόλεμο.

Σπάρτα και κουτσουπιές

το σύνορο του ξερολίθαρου.

Νοτισμένο από ιδρώτα

το καρβέλι στο ξυλοτράπεζο.

Κρυφό φυλαχτό λίγο φιδοπουκάμισο.

Είναι βαθύς ο σπόρος μου

απρόσωπο διοπτροφόρο ανθρωπάκι.

Λες να μπορώ να πεθάνω σ’ άλλο τόπο;

γιώργος θ. τζιας

Περισσότερα ποιήματα από τη Συλλογή στη διεύθυνση :

http://homouniversalisgr.blogspot.gr/2014/02/blog-post_954.html