Σάντρο Μποτιτσέλι - Ανοιξη |
Ξενύχτησε στις κόγχες του άπιστου χρόνου,
μέθυσε με την ψευδαίσθηση της καρμικής σχέσης,
ίδρωσε κυνηγώντας άπιαστο όνειρο,
βράχηκε με στοιχειωμένες απορίες,
άφησε ξεσκέπαστη τη μοναξιά του
τις ανάστερες χειμωνιάτικες νύχτες.
Εξαντλημένος, ανακόλουθος, αναξιόχρεος
μάχεται το κρεσέντο του πυρετού της ανάγκης
ψελλίζοντας βραχνά στίχους
που ως τώρα δεν έγιναν τραγούδι.
Κι επιτέλους!
Ήρθε, λυσίπονη,η ΑΝΟΙΞΗ!!!
Με βάλσαμο βλέμμα τον σκέπασε,
με φιλί προσευχή τον πότισε.
Αγκάλιασε τα λάθη του,
χάιδεψε το παράπονό του,
παρηγόρησε τις εμμονές του.
Του χάρισε νέα φτερά.
Ηλιοτρόπια ζωγράφισε
με κόκκινους ψιθύρους στο πεπρωμένο του.
Άφησε τρυφερά στη χούφτα του το χαμένο κλειδί,
φύσηξε μέσα του ελπίδες και εξιδανικεύσεις,
γέννησε αειθαλή όνειρα!
Πάνω του ξύπνησε μια αιτία
βρέχοντας ρουμπίνια και κοράλλια!
Έτσι είν' η Άνοιξη!
Δίνει πάντα το φιλί της ζωής
στους αδύναμους ΕΡΩΤΕΣ...
Το παρόν πόνημα περιέχεται στη συλλογή με τίτλο
"Στου Έρωτα τη Ρέμβη", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars (τηλ. 2108072643).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου