 |
| Leslie Marcus - Love Light |
Κι όταν αυτό το φως θα σβήσει εγώ στο σκότος
θα γεύομαι τη γλύκα της υπέρτατης ευδαιμονίας .
Διψασμένα τα σωθικά μου εναγωνίως θα ζητούν
τη δροσιά που τα χείλη σου χάριζαν
όταν τα ηδονικά κορμιά μας πάλλονταν
απολαμβάνοντας το εκστατικό εκείνο άσμα
που αόρατα έψελναν Μουσόληπτοι Ερωτιδείς
γόνοι μιας αρχέγονης Μητέρας Γης
που απ' τα βάθη του Πόντου έξαφνα αναδύθηκε
τότε που το σύμπαν ξεπήδησε απ’ τα χάη
και σαν άγριο θεριό εξημερώθηκε
και υποτάχθηκε σ΄εμάς για να στεγάσει
τους ευλογημένους απ’ τη Χθόνια Θεά πόθους μας.
Σαγηνευμένη από σένα η Ουράνια οινοχόος
ξέγνοιαστα μας μεθούσε γεμίζοντας τους κρατήρες
με το κρασί που οι Βοτρυάδες Νύμφες του Ιάκχου
πότιζαν με το δάκρυ τους για να ανακουφίσουν
την πίκρα των θλιμμένων εραστών τους
για τ’ ορισμένο απ΄τη Μοίρα Άτραπο τέλος .
Κάθε που ευλαβικά σμίγαμε για να θυσιάσουμε
τον άχραντο ιδρώτα μας στους βωμούς της Κοσμογόνας Έλξης
η Θεία Εργάνη πρόσταζε ορεσίβιες παρθένες Κόρες
να πλέξουν από αγριελιά αμάραντα στεφάνια
για να μας στέψει αόρατη η ζωοδότρα Λιβιδώ
και ο πτερωτός και πλάνος Ίμερος
αποθεώνοντας την σαρκική μας μετουσίωση.
Ακόμα κι αν κάτωχρος και απόκληρος
περιπλανιέμαι σε δύσβατα μονοπάτια
η πεπερασμένη ψυχή μου θα λυτρώνεται
συναισθανόμενη την υπερκόσμια συμμετρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου