ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ ΝΕΛΛΗ "***Res, non verba!"

Πίνακας: Vladimir Kush

Μου είναι παντελώς αδιάφορη η νηνεμία. Ειδικά αυτή που βαραίνει τα καλοκαίρια γεμάτα δίψα για μπόρες. Έχει όμως κάτι το ευχάριστο: σε βγάζει από τα ρούχα, σε μια προσπάθειά σου να αντισταθείς στους κανόνες της όπως σ'αυτόν της επιβολής της Σύμπλευσης, που αναπόφευκτα οδηγεί στο ορφάνεμα του μυαλού σου από τη λογική , δημιουργική διάθεση, στη στέρηση του συναισθηματικού υπόβαθρου από το δυναμισμό της ζωής: την αρχή του "δούναι-λαβείν".
Επειδή όμως με αυτό δεν τα πάμε και πολύ καλά, ούτε σε ατομικό, ούτε σε συλλογικό επίπεδο, πάψαμε να έχουμε "πάρε-δώσε" με το Σύμπαν, με αποτέλεσμα ούτε αυτό να συνωμοτεί στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα στο Κενό και το Όνειρο , με τις συνεχείς αναβολές των αμέτρητων προγραμματισμένων "συντελειών" του κόσμου.
Κι έτσι συνεχίζουμε να ενημερωνόμαστε από το ημερολόγιο για το τι πρόκειται να πάθουμε στο προσεχές χρονικό διάστημα, ή για όλα αυτά που παρήλθαν ήδη, χωρίς να παρατηρούμε τη ζωή που μας διαφεύγει και επιμένουμε ξεκούραστα να μαδάμε τη μαργαρίτα που δεν μας φταίει σε τίποτα (η περιστασιακή χλωρίδα, εξάλλου,έχει και αυτή, το νέκταρ της).
Επειδή ήδη the stupitidy goes cloud, ας κοιτάμε επιτέλους την ουσία, πέρα από τις βιτρίνες και τις κολλαρισμένες υποσχέσεις, μήπως παροτρύνουμε το Νου και τη Σκέψη να απεγκλωβιστούν από τα πλαίσια του χώρου, χρόνου, περιστάσεων και επιβεβλημένων (και κατ'επιλογήν) καταστάσεων. Όχι , αυτό δεν αποδεικνύεται πειραματικά,άσχετα που έχουμε δει τους χειμώνες να ασφυκτιούν στα περιγράμματα που στενεύουν από την ψυχρότητα των ανθρώπινων σχέσεων.
Περίπου μισό ακόμα καλοκαίρι έχει να γευτεί ο ευλογημένος τούτος τόπος (ιδού και η θεωρία του μισογεμάτου ποτηριού  ). Ας χαρούμε μια θάλασσα γεμάτη Όνειρα, Ελπίδα, Δράσεις, μακριά από τις άγονες ακτές της Ανυπαρξίας και Απουσίας.
Res, non verba!