Carpe "Ζωή ευτελής..."

Μελωδία ήπια απλώνεται

μετρώντας τις πληγές.

Μαζεύω τους κόκκους άμμου

των επιθυμιών,

κοιτάζω απαρηγόρητος

τον χρόνο να τελειώνει.

Με τις κόγχες των ματιών υγρές

αντιμετωπίζω τον αντίλαλο της επανάληψης.

Μια προσπάθεια ατέρμονη

να συμφιλιωθώ με την πλάνη,

με την αντανάκλαση του εφήμερου

στους διαυγείς καθρέφτες.

Φυγαδεύω την φαντασία,

οι αποτρόπαιοι τιμητές των πάντων

επιθυμούν το κύκνειο άσμα της.

Η ευτελής ζωή

ξεβράστηκε άπνοη.

Carpe.