ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΑΜΑΚΗ - ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Μερτικό

Στο πανηγύρι της ζωής
σου δίνω το μαντήλι
πιάσε γλυκά το χέρι μου
να μη μας βρει το δείλι.

Μ’ αρνήθηκες σα ντράπηκες
να σύρεις το χορό μας
ό,τι κι αν είχα σου ‘δωσα
πικρό το μερτικό μας.

Αχ! Να γινόμουν σύννεφο
στον ουρανό σου επάνω
να σε θωρώ αγάπη μου
ψηλά, κι ας μη σε φτάνω!

Αχ! Να γινόμουν άνεμος
σα χάδι στα μαλλιά σου
να σου τυλίγω το κορμί
κι ας είμαι μακριά σου!

Να γίνω γλάστρα, μάτια μου
να πίνω το νερό σου
απ’ τα λευκά χεράκια σου
να πνίγω τον καημό σου.

Χώμα να γίνω, αν το θες
χορτάρι να πατήσεις
όπου σταθείς κι όπου βρεθείς
τα χνάρια σου ν’ αφήσεις.

Χωρίς αγάπη στη ζωή
η ζήση μαραζώνει
χωρίς εσέ μικρούλα μου
κερί που σιγολιώνει!

Κέρνα

Ο ουρανός ο γαλανός
ποτέ του δε δακρύζει.
τη ‘μέρα ξέρει να γελά
και τη νυχτιά φωτίζει.

Ο ήλιος πριν τη δύση του
μονάχα πικρολιώνει
και τον καημό στη θάλασσα
πνίγοντας μερακλώνει.

Για όλες τούτες τις στιγμές
που η ψυχή πονάει
αγνάντι, κατευόδιο
το παρελθόν κερνάει.

Στο ύψος σου σα στέκεσαι
περήφανα, ως πρέπει
λαμπρό το μέλλον γράφεται
ζωής που διαπρέπει.

Ηγείσαι του παράλογου
στη μάχη βάζεις φρένα.
ισορροπείς στα δύσκολα
χαμογελάς στη τρέλα.

Στον πόνο και στα σοβαρά
στέκεις με τη σιωπή σου
και με το βλέμμα μοναχά
προσφέρεις την ψυχή σου.

Στο πανηγύρι της ζωής
πάρε λευκό μαντήλι
και σύρε πρώτος το χορό
κέρνα κρασί το δείλι.

Εβίβα!

Τι να σου κάμω μάτια μου και μου βαριανασαίνεις;
Της μοίρας τα φιλέματα πίσω να μη τα στέλνεις.
Στο Λα Μινόρε της ζωής, στης τύχης το σεργιάνι
διπλά η μοίρα χάρισε δαντέλες στ' ακρογιάλι.

Μα κιότεψες αγάπη μου, το χάσαμε το πλοίο
το "παρ' ολίγον" έγινε "ποτέ" εμείς οι δυο.
Κλάψε στο μπουζουκάκι σου, πές τα στην Ευδοκία...
φόρα το μπερεδάκι σου, στερνή μου προδοσία!

Στη χόβολη του έρωτα, στη πυροστιά του πόθου
σεκλέτια, μπρίκι με καφέ, φαρμάκια του ανθρώπου.
Πολλά βαρύς κ' ασήκωτος, διπλός σαν τα σεκλέτια
σκέτος στην άνοστη ζωή, εβίβα! Τώρα ντέρτια…

Εγώ τι φταίω μάτια μου; Λουκούμι στο πιατάκι;
Να πασπαλίζω δίπλα σου; Να πίνω το φαρμάκι;
Τον έρωτά μου έχασες και σύγκρυο σε πιάνει
τρέμουνε τα χεράκια σου και πέφτει το φλιτζάνι.

Άντε θα πάρεις και λεφτά! Βαρυγκομάς ακόμα;
Έλα να πάρεις, αν τολμάς, γλυκό φιλί στο στόμα!


Παραγγελιά

Παραγγελιά λεβέντικη
αβάντα στο καημό μας
αφού δε ξεκινήσαμε
για τον προορισμό μας.

Μόνο για την αφεντιά μου
σήκω φέρε μια στροφή
πνίξε όλα τα σεκλέτια
μια για πάντα στο κρασί.

Φέρε το ντέφι να χτυπώ
ο χάρος να τρομάξει
κάθε καημό και βάσανο
η πίστα ν’ αλαλάξει.

Παίξε μπουζούκι του καημού
μια ζεϊμπεκιά αγάντα
κάθε φαρμάκι και στροφή
μοναχικά για πάντα.


Δακρυσμένος ουρανός

Ο ουρανός κι η θάλασσα, αχώριστο ζευγάρι
διάφανο το κάτοπτρο, γαλάζια παραζάλη.
Της πλάσης τούτα τα στοιχειά, δεν έσμιξαν ποτέ τους
μόνο με τον ορίζοντα βαπτίζουν τις ψυχές τους.

Με του Απρίλη τα προικιά, η Άνοιξη τους τάζει
μα μια πικρομάγισσα τη μοίρα τους τρομάζει.
Κίβδηλοι άνεμοι φυσούν και το νερό θεριεύουν
τα κύματα, βοήθεια, στον ουρανό γυρεύουν.

Εκείνος τόσο μακριά απ’ των ανέμων άχτι
τη θάλασσα παρεξηγά και χύνει ένα δάκρυ.
«Ποτέ σου δε μ’ αγάπησες, γι’ αυτό και αγριεύεις
τι σου ‘κανα κι’ αντάριασες; Πες μου, τι με πικραίνεις;»

Το δάκρυ τούτο τ’ ουρανού, τη θάλασσα σπαράζει
μα έλα που το κλάμα της, η θύελλα το θάβει!
«Πάντα πιστά σε προσκυνώ, εσύ με χρωματίζεις
Πάντα γλυκά θα σε φιλώ κάθε που με φωτίζεις»

Το μήνυμα να μη χαθεί, να βρει τον παραλήπτη
αρπάζει το γλαρόπουλο μες των ανέμων φρίκη.
Το δίνει και στον αετό, που πιο ψηλά πετάει
το φέρνουνε τα σύννεφα, στο θρόνο που πατάει.

Λόγια υγρά θεάρεστα, π’ ανέμους μαλακώνουν
τις θύελλες κοπάζουνε, μα τις καρδιές ματώνουν.
Το αίμα τούτο του καημού στάζει μαθές στη Δύση
τη μέρα είναι γαλανό, πριν τη νυχτιά μεθύσει.

Από το ίδιο υλικό είναι κι οι δυο φτιαγμένοι
σταλάζουν δάκρυα βροχής κι εκείνη τα ‘πομένει.
Η μοίρα τους το θέλησε ποτέ μη συναντιούνται
και της ψυχής το βάλσαμο, μονάχα να κοιτιούνται.

Τι ο βαθύς ορίζοντας ψευδαίσθηση γεννάει
ο ουρανός τη θάλασσα ποτέ δεν ακουμπάει!

Τσαμάκη Βασιλική

Γ΄ έπαινος
1ος Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός
Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αγίας Παρασκευής
Μουσείο Αλέκου Κοντόπουλου 2020

https://tsamakivasiliki.blogspot.com/


Η εικόνα είναι από pixabay.com