Laura Bifano Painting
Σαράντα μέρες σκυμμένος πάνω από το άσπρο νερό και σαράντα νύχτες καρτερώντας το άστρο της αυγής, μπορούσε να κάνει έρωτα με τον εαυτό του αγγίζοντας το νερό με τα φτερά του, με πόδια που ξέρουν να χορεύουν πάνω στο άσπρο τριαντάφυλλο ενός λουλουδιού.
Γεννημένος απ’ την φαντασμαγορία του τίποτα με λάθος πορεία και προσανατολισμό ο ψεύτης, ανισόρροπος και εξίσου φυτευτός νάρκισσος υπερόπτης υπεράνω πραγμάτων, ανώτερος από τους άλλους, κάποια στιγμή θα απομονωθεί και θα είναι πάρα πολύ αυστηρός κριτής των πάντων.
Ένας νάρκισσος μυθομανής τινάχτηκε όρθιος, έκλεισε τα μάτια, έβαλε τα δάχτυλα στα βλέφαρα και προσπάθησε να φυλακίσει μέσα στο νου του ένα περίεργο όνειρο που δεν ήθελε ξυπνώντας να χάσει σ’ ένα περσικό κρεβάτι κοντά στις μεταξωτές κουρτίνες.
Τι παράξενος είναι ο νάρκισσος…! Κάνει το παν για να αποκτήσει φήμη και αμέσως μετά θέλει να την ξεφορτωθεί, διότι τα θαμπωμένα μάτια του είναι εύκολο να γδύσουν ένα όμορφο λουλούδι πάνω στο νερό, προσπαθώντας να δει τον εαυτό του και ν’ ακούσει το « σ’ αγαπώ » από την Ηχώ.
Ξυπνάει εγκλωβισμένος μέσα στο καλούπι της υπεροψίας του, μέσα στο κουκούλι της ομορφιάς του, έχοντας μια παράξενη ναρκισσιστική διαταραχή και τον βλέπω να στέκεται απέναντι μου κρυμμένος και καλυμμένος μέσα από το σαρκαστικό του χαμόγελο.
Ο νάρκισσος χάνει ξαφνικά την δύναμή του και γνωρίζει πολύ καλά ότι η ομορφιά του φθίνει, πονάει, πληγώνει και τραυματίζει.
Αιώνια νιάτα
πάθος ασταμάτητο
κρυφές εκλεπτυσμένες ηδονές
άδειες χαρές και ακόμα πιο άγριες αμαρτίες
Μουτζουρωμένος νάρκισσος βάζει λίγη πούδρα για να προσελκύσει μπροστά στις στολισμένες, φανταχτερές και φωτισμένες βιτρίνες ναρκισσιστικών νεωτερισμών και το βλέμμα του αναζητά την ομορφιά εκεί που σταματάει η έκφραση της πνευματικότητας ως αντανάκλαση ενός σαχλού λασπωμένου καρναβαλιού.
Νάρκισσος με άσπρο μανδύα και καλεμένιο αυλό γεννήθηκε στο λυκόφως με έντονες καμπύλες, ηδονικά κερασένια χείλη, νωχελικές πόζες και εκνευριστικές προσποιήσεις γύρω απ’ τις νεανικές ηδονικές φωνές στα σκοτεινά μυστικά της ψυχής, έχει το τέλος που του αξίζει, αλλά δεν μπορεί να ανακτήσει τελικά αυτό που έχει χάσει.
Δεν τον καίνε πια τα δικά του πάθη
Οι αρετές του δεν είναι αληθινές
Οι αμαρτίες του είναι ιδανικές
Έλα νάρκισσε γύρισε, κοίταξε τον καθρέπτη και θυμήσου ! Υπάρχει λοιπόν τέτοιου είδους λαγνεία στην κάθαρση του σώματος και της ψυχής ; Η οποία μάλιστα με τον καθρέπτη στο χέρι εξακριβώνει το αβάσιμο των φόβων σου και γελάει προς τον σιχαμερό ρυτιδιασμένο χρόνο.
Ότι τα χέρια που χαϊδεύουν την ομορφιά του προσώπου σου, είναι χέρια ενός φαντασιόπληκτου που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.
Ότι τα ματιά σου σκοτεινά, λαμπερά, μαρτυρούν πως κάποιο τρομερό μυστικό βρίσκεται στη θέση των ματιών σου από λαμπερά ζαφείρια που μοιάζουν σαν πορφυρένια λέπια.
Ότι οι ραφινάτες πόζες και κολακείες σου, ξεσηκώνουν τα μυαλά για την αιωνιότητα που στολίζουν την αλήθεια με όλο και πιο ψεύτικες υπερβολές.
Ότι το μόνο όργανο που σε αντιπροσωπεύει είναι το ζωντανό κορμί σου, οι αισθήσεις, οι απαιτήσεις, η πορνεία, η βία και οι αποστροφές σου.
Μέσα σε μια αποθέωση αυτοκαταστροφής, ο έρωτας του νάρκισσου γεννήθηκε από την λάμψη και τη θεατρική γοητεία μ' ένα μεγάλο κόκκινο ρουμπίνι να γυαλίζει στη λαβή του ξίφους του.
Το λάγνο διεισδυτικό βλέμμα του γοητευόταν όλο και περισσότερο από την λάμψη, από ένα άρωμα που κάποτε αγάπησε, μια τυχαία απόχρωση στον ουρανό, ένα στίχο από ένα ξεχασμένο ποίημα.
Απ’ όλες τις μεγάλες και τις μικρές λυρικές ερωτικές του εκφράσεις στην κλασσική τελειότητα αρμονίας, ψυχής και σώματος, καμιά δεν κουβαλούσε μέσα της τον φιλήδονο ερωτισμό του νάρκισσου με το ψαλιδισμένο ταγκό.
Γοητευμένος ο νάρκισσος από την εικόνα του σε μια ζωή μονομανίας, είχε ήδη αποδυναμωθεί από τους ανθρώπους γύρω του κοροϊδεύοντας τους, κάνοντας χιούμορ εις βάρος τους και γελώντας μόνος με τα αστεία του χωρίς να υπερβαίνει την περιγραφική αξία του.
Με μια έκφραση κακίας κατέστρεψε την αγνότητα του καθρέπτη μη μπορώντας να καταλάβει τα έντονα βλέμματα, τις εμμονικές συμπεριφορές, καθώς και τις παρενοχλήσεις από ενοχλητικούς θαυμαστές ως τεράστια προβολή και αντανάκλαση των επιθυμιών στο χώρο και στο χρόνο.
Δε φανερώνει τ’ όνομα του
Νιώθει σα να το προδίδει
Μαρτυράει πως κάποιο μυστικό βρίσκεται στο σατανικό παγανισμό του
Ορκίζεται να είναι νάρκισσος της ηδονής που χάθηκε με την ισοπέδωση της ζωής
Νάρκισσος γυμνός της απογειωτικής λαγνείας, με κουκούλα δήμιου παραδίδει τη ζωή στα χέρια του για συνενόχους σε γλέντια ακατανόμαστα. Νάρκισσος με λουριά, μαστίγια και αλυσίδες παίζει διπλά παιχνίδια και παίζει για πάρτη του με ψεύτικα ονόματα πολύ πιο ψύχραιμα από τον αλλόκοτο ηλεκτρισμό.
Είχε γίνει ένα με το κλειδί του σύμπαντος
Είχε ψάξει κάτι για να δροσίσει το πνεύμα του
Είχε ανοίξει το πουκάμισο του από ένα χυδαίο ρομαντικό πάθος
Είχε ελευθερώσει το σώμα του από τα ρούχα και είχε αφεθεί στον έρωτα
Ήταν εκεί ο νάρκισσος όταν τον είδα σκλαβωμένο στην καλαισθησία της μοναξιάς του να κοιτά στον καθρέφτη το πρόσωπο του και να κάνει μια ευχή για να σηκώσει αυτό το βάρος των αμαρτιών και να μείνει απείραχτο το αληθινό του κορμί στην παραζάλη μιας αιώνια νιότης, μιας αιώνιας περιέργειας.
Ήταν εκεί ο νάρκισσος σαν μια παράξενη σκιά, ένα φάντασμα της γης που φωνάζει ότι δεν τον νοιάζει πια τίποτα. Ζωγραφίζει με πινελιά μαγείας μια αποκάλυψη ή μια εξομολόγηση της ζωής του και τον ακούει όλος ο κόσμος, όλος ο έρωτας της ψυχής του.
Ήταν εκεί ο νάρκισσος μ’ ένα πρόσωπο σαν λουλούδι όταν σήκωσε το χέρι πάνω απ' το σφυγμό ενός αρρώστου για να λιθοβολήσει στερημένα, ακρωτηριασμένα πλάσματα, κοντόφθαλμα και κακομοίρικα ανθρωπάκια όπως τα θεωρούσε αυτός.
Πως μπορεί να εμπνεύσει ερωτικά και πνευματικά ένας νάρκισσος με αναστατωμένα μαλλιά και σπινθηροβόλα ανήσυχα μάτια που θέλει να τους εκδικηθεί όλους για την απογοήτευση και για τον εξευτελισμό του ;
Στο μισοσκόταδο το πρόσωπό του φάνηκε πως είχε αλλάξει στη λίμνη με τα νούφαρα γιατί ο νάρκισσος σε μια έκρηξη πάθους είναι τόσο ικανός στο να καλύπτει τα πάντα με μυστήριο, όσο το δικαίωμα της ζωής και του θανάτου.
Χρήστος Αθανασίου
Aπόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής. Kάτοχος πτυχίων Υποκριτικής Θεάτρου – Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και τίτλων Μεταπτυχιακών Σπουδών και Σεμιναρίων Υποκριτικής, Σωματικού Θεάτρου, Δημιουργίας Θεατρικού Λόγου, Κορυφωμένης και Επεισοδιακής Δραματικής Δομής - Γραφής και Σημειολογίας προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Ακροατής – Φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
Συγγραφικό έργο:
«Λογοτεχνικές Αστραπές»
«Όταν ο ηλεκτρικός σπινθήρας φωτίζει την ζωή και το όνειρο»
«Aφιερώματα στους ταξιδευτές της υποκριτικής τέχνης» ( Υπό έκδοση )
«Η Δραματική αλήθεια και το κωμικό αθώο των Ελλήνων Ηθοποιών»
«Μίμηση Πράξεως στην 7η Τέχνη του Ουρανού»
[Επεξήγηση: Aφιερώματα των εκλιπόντων Ηθοποιών απ’ τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα σε λογοτεχνική μορφή]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου