Santina konstantinidou '' Ρωγμές ''

Ο ήλιος καρφώθηκε βίαια στον ορίζοντα .

Ένα κύμα απεγνωσμένο , κρύφτηκε βιαστικά πίσω από ένα ραγισμένο 

κοχύλι , με σχήμα αρχαϊκού αμφορέα …

Το φθινόπωρο μεθυσμένο βουλιάζει μέσα σε μια φθίνουσα , βροχερή ,

τρομαγμένη και σχεδόν ηδονική απόγνωση ...

Ένας αλήτης άνεμος .

Απόλυτη ερημιά … κανείς δεν μίλησε .

Η νύχτα γυμνή , βιασμένη εκλιπαρούσε για το κρυμμένο φώς !

Το φώς !!! ούρλιαζε ... χάθηκε το φώς …

Ντύθηκες βιαστικά , με τραυματισμένα όνειρα και μια γεύση πικρή στα χείλη … σκυφτός , δεμένος πισθάγκωνα , αποχαιρέτησες την ελευθερία σου ...

μετανάστευσε στο πεζοδρόμιο η ελπίδα …

Ένα αποτσίγαρο πεταμένο στην άσφαλτο η ζωή σου .

Θύμωσες …

αντιστάθηκε μοναχικά ένα εξαγριωμένο , θυμωμένο , μωβ κυκλάμινο και ...

γέμισε ο χώρος σκόρπια , νόθα συναισθήματα ...

σκιές ...

σιωπές ...

ρωγμές ...

και ενοχές …


© Santina konstantinidou