ΦΡΑΓΚΙΑ ΙΩΑΝΝΑ " ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ "

Το φως που τον έλουσε, ποτέ δεν έπεσε επάνω της. Τη νίκη του στον πόλεμο με το τέρας, ποτέ δεν τη μοιράστηκε μαζί της, κι ας ήταν παραπάνω από βέβαιο πως δεν θα γλύτωνε χωρίς τη βοήθειά της. 

Με την πρώτη ματιά, ο έρωτάς της. Οι σκέψεις της γόνιμες, γρήγορες, πώς να τον σώσει, όχι μόνο από τον κατά συρροή δολοφόνο αλλά κι από τον ίδιο της τον πατέρα, που είχε αποφασίσει την καταδίκη του. 

Το ερωτευμένο της βλέμμα δεν κατάλαβε πως ο ευνοημένος της υπηρετούσε μόνο τον εαυτό του. Στις πρώτες γλυκές του ματιές, στις πρώτες υποσχέσεις να την κάνει βασίλισσα, αυτή παραδόθηκε ταγμένη στο πάθος της. 

Κι όταν εκείνος νίκησε χάρη στη συμβουλή της, την έβαλε στο καράβι για Αθήνα κι έπειτα την ξεφορτώθηκε με τον πιο γνωστό τρόπο που έχουν οι απατεώνες από καταβολής κόσμου: "Λυπάμαι, εντολή άνωθεν" της είπε. "Ήρθε στον ύπνο μου ο θεός Διόνυσος, σε θέλει, λέει, για γυναίκα του. Τι να κάνω εγώ, ένας κοινός θνητός;"

Την παράτησε στη Νάξο, έτσι όπως πετάνε τη σαβούρα, για να συνεχίσουν ανάλαφροι το ταξίδι. Τι να το κάνει η Αριάδνη το παράσημο της Ιστορίας; Η φριχτή προδοσία της μαύρισε τη ζωή, μέχρι το τέλος...

Ιωάννα

Η φωτογραφία είναι από : https://elina11.wordpress.com/