 |
Εκεί ,στην κορυφή των βράχων στα νότια του νησιού η θαλασσινή αύρα ερχόταν απαλή και έκανε τα λιγοστά λουλουδάκια να κινούνται ανέμελα.
Η απόλυτη ησυχία ταραζόταν πότε πότε από κάποιο πέταγμα πουλιού που πέρναγε κάθετα στα βράχια.
Τα κύματα κτυπούσαν άλλοτε δυνατά , άλλοτε απαλά ,ακλουθώντας τις πνοές του αέρα ,παρασέρνοντας ξανά και ξανά τα λιγοστά φύκια που ήταν ριζωμένα στα πλάγια τους, η βουή όμως της θάλασσας δεν έφτανε ποτέ ενοχλητική στους κατοίκους της «Βίλα Μπελβεντέρε» .
Ο ιδιοκτήτης της βίλας που δέσποζε κοιτώντας κατάματα το Αίγιο το είχε προβλέψει...
Είχε κατασκευάσει πρώτα ένα μικρό ιδιωτικό λιμανάκι, στο ενδιάμεσο δεύτερο επίπεδο ,στο πλάτωμα όπως ήταν γνωστό , λίγο πριν την κορυφή είχε τοποθετήσει την ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα και πάνω στην κορυφή των βράχων την κατοικία ώστε η απόλυτη ησυχία να μην ταράζεται ποτέ και με τίποτα.
Στο βάθος της κορυφής των βράχων , υπήρχαν επίπεδα με γκαζόν η με παρτέρια λουλουδιών με μοναδική τους ασχολία να γεμίζουν με το άρωμα τους την ατμόσφαιρα , κιόσκια και σαλονάκια με ομπρέλες.
Το σπίτι μεγάλο και ιδιαίτερα μοντέρνο, ακολουθούσε το επικλινές του εδάφους δημιουργώντας διάφορα επίπεδα, ήταν δε έτσι κτισμένο ώστε από κάθε τζαμαρία του να αγναντεύει κάνεις το γαλάζιο Αιγαίο.
Στην άκρη σχεδόν στο τέλος των βράχων,με θέα να σου κόβει την ανάσα , υπήρχε ένα μικρό πλάτωμα με κάγκελο μπροστά και παρτέρια με λουλούδια γύρω. Το άρωμα του μεθυστικό, μαζί με την θαλασσινή αύρα δημιουργούσαν την απόλυτη αίσθηση της ηρεμίας αλλά και της πολυτελείας.
Στο μέσο αυτού του μικρού πλατώματος υπήρχε ένα πέτρινο κτιστό παγκάκι, με μεγάλα άσπρα μαξιλάρια.
Μπροστά σε αυτό το πέτρινο παγκάκι μια φιγούρα στεκόταν ακίνητη.Η κατάλευκη αδιαφανή σάρπα τυλιγμένη γύρω από το κορμί της και τα μαύρα σκούρα γυαλιά στο πρόσωπο έκαναν απροσδιόριστη την ηλικία .Μόνο το φύλλο ξεχώριζε κάνεις.
Ήταν απλά μια γυναίκεια φιγούρα.
Η γυναίκεια φιγούρα στεκόταν ακίνητη με το πρόσωπο στραμμένο προς το βάθος του ορίζοντα. Κάτω από τα βράχια και πέρα εκτινόταν η χώρα της Τζιας.
Η γυναίκεια φιγούρα έβγαλε με προσοχή τα μαύρα γυαλιά της τα ακούμπησε στο πέτρινο παγκάκι και έφερε στα μάτια της τα μικρά κιάλια που κρατούσε στο χέρι της. Κοίταξε γύρω και εστίασε σε ένα σκάφος που κατευθυνόταν με ταχύτητα προς το λιμάνι του Λαυρίου.
Το σκάφος φαινόταν πια σαν κουκίδα στο πέλαγος και ξαφνικά ,η κουκίδα σαν κάτι να την εμπόδισε να στρίψει, να ξεφύγει τα τεράστια βράχια του βρισκόταν στην άκρη του νησιού έπεσε επάνω τους. Η λάμψη από την έκρηξη ήταν φοβερή.
Η γυναίκα φιγούρα κοίταζε τα κομμάτια του σκάφους να φλέγονται στον αέρα και το κυρίως κομμάτι του να βουλιάζει στην θάλασσα. Και όταν θεώρησε πως απόλαυσε την σκηνή νοιώθοντας μια τρελή χαρά να την κυριεύει,έστρεψε τα κιάλια της προς την χώρα της Τζιας και είδε τα σκάφη που ξεκίνησαν ,προστρέχοντας για βοήθεια .
Η χώρα , η Τζια είχε ξεσηκωθεί…
Η γυναικεία φιγούρα ,η απροσδιορίστου ηλικίας ,κατέβασε τα κιάλια της , φόρεσε πάλι τα σκούρα γυαλιά της και προχώρησε προς το σπίτι.
Άνοιξε την μεγάλη τζαμένια μπαλκονόπορτα και μπήκε μέσα. Άφησε τα κιάλια στην θήκη τους κατέβασε νωχελικά την σάρπα να ακουμπήσει ελαφρά στους ώμους , άναψε ένα τσιγάρο, πήρε το ποτήρι με την βότκα λεμόνι και κάθισε σε μια αναπαυτική πολυθρόνα.
Στο πρόσωπο της είχε εμφανιστεί ένα χαμόγελο θριάμβου και τα ματιά της έλαμπαν από χαρά.
Καλοκαίρι
Τζια
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
To 1980 εμαθα πως επρεπε για 10 μερες να βρεθω κατακαλοκαιρο στην Τζια.
Θορυβήθηκα, γιατι τοτε η Τζια ηταν ενα μικρο χωρις υποδομες νησι.
Αδικα ομως γιατι με που πατησα στο ποδι μου στο νησι ,απο την πρωτη ματια που του εριξα ,το λατρεψα κυριολεκτικα.!
Τα βραχια, η θαλασσα ,οι ανθρωποι ολα με εκαναν να το θεωρω ως τωρα, που αποκτησε τουριστικες υποδομες , ενα πανεμορφο νησι.!
Τοτε ,ομως το 1980, οι ανθρωποι που κυκλοφορουσαν ηταν λιγοστοι και τα σπιτια ακομη λιγοτερα.
Τα απογευματα και μεχρι την εκπληκτικη δυση του ηλιου καθομουν σε ενα συγκεκριμενο σημειο ,ψηλα στα βραχια και κρατουσα σημειωσεις.
Η ατμοσφαιρα, η δυση, τα κυμματα, το απεραντο γαλαζιο, οι γλαροι που βουτουσαν με ορμη στην θαλασσα μου εδωσαν το "δικαιωμα της εμπνευσης" .
Τοτε για πρωτη φορα εγραψα ενα αστυνομικο διηγημα ,το παρακατω τμημα του , ειναι πριν ακομη γίνει η επιμελεια του και εκδοθει στα γερμανικα το 1993 .
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ http://oitylo.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου