Πίνακας - Salvador Dali |
Στου ουράνιου θόλου το θόλωμα πάνω
Στης μάνας του Νεφέλης των νεφών
Τα διάβροχα δώματα των κατακλυσμών
Άντρας μαζί και δαίμονας ο Κένταυρος
Τη Γυναίκα απέσεισε σαν τον κονιορτό
Ζωικό ον ημιανθρώπινο που λιποτάκτησε
Από τους στροβιλισμούς των καταιγίδων
Από του δριμύ καύσωνα την πυράκτωση
Από τα φρενήρη ρεύματα των χειμάρρων
Στους λόγγους φοιτούσε και τις χαράδρες
Δένδρα εκρίζωνε συθέμελα και γήλοφους
Άρπαγας όρμησε μες την ανέφελη γιορτή
Με βία κεραυνού να της ληστέψει έρωτα
Σαν το πυορροούν απόστημα την έστυψε
Την εγκατέλειψε με πληγωμένο τον μαστό
Η ρώγα της αντί για γάλα να σταλάζει αίμα
Ντύμα ξεδίπλωσε μάλιστα στον κόλπο της
Τάχα μου των αιθέρων το άγος να καθάρει
Tης μιασμένης τάχα από δικό της φταίξιμο
Αυτή παραδαρμένη μες τις δίνες του άνεμου
Στη στέρεα αναπνοή της γης λαβή ζητούσε
Η γη φύτρωσε δεκανίκι από τον πυρήνα της
Το ύψωσε ως το ουράνιο χάος να στεριώσει
Ολόγιομο από κατάμεστη ικμάδα το κορμί της
η γυναίκα
φώτισε την όψη της
με αχτίδα φως
αχλής δραπέτισσα
μέλι και γάλα
στάλαξε
από τα στήθια της
από το αιδοίο της
έθαλλε ζωή
βλάστησε γέννημα
Μα στις τρισδιάστατες του χρόνου εκτάσεις, αμείλικτη ήταν η ετυμηγορία από το δικαστήριο των μυριάδων • παντός ένοχη. Των πολιτισμών εγκάθειρκτη • των κοινωνιών αιχμάλωτη • ποινή αποδόθηκε. Ουαί στις ηττημένες του βίτσιου της Ιστορίας. Αποδιοπομπαίος τράγος που τον ζάλωσαν οι θρησκείες της γης τις αμαρτίες. Άλλοτε να μηχανορραφεί την επιβίωσή της κι άλλοτε να μεγαλουργεί πίσω από τις πλάτες του, αντ’ αυτού, που ψευδεπίγραφα τη δόξα και τη δύναμη της σφετερίστηκε. Γυναίκα. Μάγισσα της κοσμικής διαιώνισης, γυναίκα. Σκλάβα των δομικών στοιχείων της συνέχειας, γυναίκα. Πρόσωπο πασαλειμμένο λάσπη και χώμα από της ταπείνωσης το κύρτωμα, για την εξασφάλιση της συνέχειας. Γυναίκα. Ώσπου πήρε να υποφώσκει το χάραμα μιας αντιστροφής…
ν.σ.
Η φωτογραφία είναι από Salvador Dalí
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου