ΤΖΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ "Σκοτεινιάζοντας "

Δική μου είναι η ζωή γι’ αυτό τη γεύτηκα τριγυρίζοντας ανέμελος σε πεσμένα πέταλα του νυχτολούλουδου. Δικός μου είναι ο θάνατος γι’ αυτό τον ύμνησα καρτερώντας το διάβα του φοβισμένος στην κόχη του ξερολίθαρου. Δική μου είναι η ζωή δικός μου ο θάνατος κύκλοι ομόκεντροι αρκετοί στη μικρή μας ασήμαντη ύπαρξη. Γι’ αυτό λοιπόν αναζητώ τώρα στο δείλι μου να ρουφήσω με πόθο τις πίκρες τους μ’ ασπρόμαυρες ξεθωριασμένες εικόνες στου μυαλού μου τα άδυτα συνεχώς ταξιδεύοντας.

γιώργος θ. τζιας