 |
| Salvador Dali - prémonition de la guerre civile |
Στις γκρίζες ατραπούς της πόλης
σκοτώνουν την ελπίδα
στο πεινασμένο κλάμα ενός παιδιού.
Και η απόγνωση με χέρι ικεσίας απλωμένο
κατηγορώ να γίνεται
σε ακόρεστες στην απληστία συνειδήσεις.
Δεν έχει χρώματα πια η ζωή να χρωματίσει τα όνειρα,
μόνο το χρώμα του αίματος
οργής σημάδι ανεπούλωτο στην μνήμη να χαράζει.
Χωρίς σηματοδότες λύτρωσης πορεύεται η πόλη
στο χάος των ενοχών της.
στις λαμπερές αγορές των ματαιόδοξων πόθων
τώρα άδειες βιτρίνες χάσκουν σαρκάζοντας
των πλανημένων μας προσδοκιών την φτήνια.
Στους βαρβάρους δρόμους της οδύνης
δουλέμποροι και νταβατζήδες
με χυδαιότητα και κυνισμό
την ανθρωπιά μολύνουν.
Οι βίαιοι άνεμοι της ιστορίας
σαρώνουνε τους στίχους,
Η ποίηση σε εξοστρακισμό σιωπής οδεύει
και οι ποιητές εναγώνια να πυρπολούν
την αδιάλλακτη γλώσσα της ζωής,
σμιλεύοντας ξανά την ζωοδόχο μήτρα της ελπίδας
να ανθίσουμε στα χείλι πάλι,
τραγούδια που μιλούν
για αλήθεια επανάσταση και αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου