Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, λέει η λαϊκή σοφία. Γεγονός. Και εμείς γνωρίζουμε καλά. Γνωριζόμαστε επίσης καλά, γιʼ αυτό και θα πρέπει να ανησυχούμε και να μην κοιμόμαστε ήσυχοι. Γιατί είναι κάποιες μέρες που σε κάνουν να ντρέπεσαι για όσα ακούς να γίνονται στη χώρα σου, να ντρέπεσαι που είσαι άνθρωπος: Άγριος ξυλοδαρμός μετανάστη από νεαρούς φασίστες. Βιασμοί από νοσταλγούς του ναζισμού, τρομοκρατία, απειλές. Δεν υπάρχει κουράγιο για αντίδραση και η λογική σου καταλύεται από το γεγονός, αλλά και από τις αντιλήψεις εκείνων που στηρίζουν πολιτικά τα φασιστικά μορφώματα.
Ασφαλώς και δεν υπάρχει δικαιολογία για τον… ʼʼπαραπλανημένο ψηφοφόροʼʼ ή την ψήφο αντίδρασης στο μνημόνιο, την κρίση και την αδικία. Όλοι υποφέρουν, αλλά δε στηρίζουν όλοι το ναζισμό και δεν υποκινούν εγκληματικές συμπεριφορές! Ωραίοι και φωτισμένοι ως Έλληνες, που οδηγούν τελικά τη χώρα σε εθνική τύφλωση!Υπερήφανος περιούσιος λαός – έχουμε τη συνήθεια να κάνουμε κατάχρηση του όρου ʼʼεθνικόςʼʼ- απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, όλη η δόξα όλη η χάρη, ενώ η πραγματικότητα να διαψεύδει τις πεποιθήσεις αυτές και να προσφέρει καθημερινά εξαιρετικά παραδείγματα ρατσιστικών συμπεριφορών. Εύκολα ορατά και διαγνώσιμα, χρόνια τώρα, από τα συνθήματα στους τοίχους, φαινομενικά ανώδυνα, αλλά προλείαναν το έδαφος για μελλοντικά εγκλήματα και άνοδο του φασισμού και ακραίων ρατσιστικών φαινομένων, διεκδικώντας επίμονα δημόσιο λόγο και εδραίωση επικίνδυνη.
Το παιχνίδι φαίνεται αρχικά αθώο και ακίνδυνο. Παίζεται στις αλάνες και στις αυλές του σχολείου: διαχωρισμός και χαρακτηρισμοί των παιδιών μεταξύ τους ανάλογα την καταγωγή, το θρήσκευμα, το χρώμα και κάθε είδους διαφοροποίηση. Το παιχνίδι φαίνεται αθώο ακόμη και σε μια συζήτηση στην οικογένεια. ʼʼΘα παντρεύατε την κόρη σας με έναν αθίγγανο;ʼʼ Ασφαλώς!ʼʼ…Μόνο που δεν έχετε κόρη, ε;Όμως στη ζωή το παιχνίδι δεν παίζεται με τους ίδιους όρους του σχολείου και των μεταξύ μας συζητήσεων. Η ιδέα υλοποιείται και γίνεται ʼʼαποτελεσματικήʼʼ, ενώ το αστείο παίρνει σάρκα και οστά. Πλέον χρώμα, φύλο, διαφοροποίηση όλα είναι κατακριτέα. Σταδιακά ο φανατισμός εντείνεται ύπουλα και διαχωρίζονται τα χαρακώματα των αλλοφύλων και πλήθος ηθικοκοινωνικών προκαταλήψεων, που σωβούσαν μάλλον αθόρυβα, έρχονται στην επιφάνεια με τρόπο δριμύ. Και δε μιλάμε για μια περίοδο της ιστορίας μας ή για….ένα εξωτικό γεγονός, αλλά για φαινόμενο που θεριεύει και απειλεί το άτομο, τον κοινωνικό ιστό και το οικοδόμημα της Δημοκρατίας.
Και για να το ξεκαθαρίσουμε: είναι οι Έλληνες ρατσιστές; Με τα πολιτιστικά ανθρωπιστικά ιδεώδη που φέρουν στα γονίδιά τους; Μα, ελάτε τώρα. Ας κοιταχτούμε στα μάτια: Υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα επαγγέλματα, έτσι δεν είναι; Οι Εβραίοι δεν είναι φοβερά τσιγκούνηδες; Τι γνώμη έχουμε για τη Γερμανική πειθαρχία; Οι Τούρκοι δεν είναι λίγο μπουνταλάδες; Οι μετανάστες που έρχονται στη χώρα μας δεν είναι εν δυνάμει εγκληματίες ή φορείς επικίνδυνων ασθενειών; Ενώ οι Έλληνες είναι εξαιρετικός και υπερήφανος λαός, φιλελεύθερος και ξύπνιος!…Είναι ευδιάκριτος ο ανάποδος ρατσισμός μέσω αυτών των αντιλήψεων και ας αφήσουμε τους φαρισαϊσμούς!Η κτηνώδης μονομέρεια και η έλλειψη σφαιρικής σκέψης οδηγεί πάντα σε ακραίες συμπεριφορές. Βέβαια υπάρχει και ο ευεργετικός φανατισμός: η προσήλωση σε αξίες, υψηλά ιδανικά, την πατρίδα. Ο στείρος όμως και άγονος φανατισμός, η πίστη σε μία μόνο σκέψη μόνο δυσλειτουργία μπορούν να επιφέρουν στην κοινωνία και στη χώρα.
Το κύμα φασιστικών συμπεριφορών που αναστατώνει τη χώρα μας και την Ευρώπη είναι σκληρή μαθητεία του ανθρώπου στο έγκλημα και κατάλυση της ιερότητας του σαν ον ανώτερο νοητικά. Να επισημάνουμε ασφαλώς ότι δεν ευθύνεται απόλυτα η οικονομική κρίση για αναπήδηση τέτοιων φαινομένων. Γιατί και σε χώρες με οικονομική ευμάρεια, βλέπουμε γιγάντωση στα εκλογικά ποσοστά των φασιστικών κομμάτων.Η κρίση δεν είναι οικονομική μόνο. Είναι ιδεολογική και ανθρωπιστική και αυτή είναι που χρειάζεται η κοινωνία μας να θεραπεύσει. Γιατί είναι αδύνατο να προσβάλλεις την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, να απειλείς και να αφαιρείς ζωές ανάλογα με την κατάταξη σε ʼʼταυτότητεςʼʼ, που είτε τις έχει κάποιος από την ώρα που ήρθε στον κόσμο, είτε τις αποκτά κατά τη διάρκεια της πορείας του. Δεν είναι εύκολο να επιβιώσεις αν είσαι διαφορετικός. Και κάποιες φορές αποτελεί στοίχημα και πρόκληση. Πρόκληση όμως είναι για τον καθένα από μας να χτυπήσει τη μισαλλοδοξία και την άγνοια.
Την παραδοχή του φαινομένου και τη θεραπεία του την περιμένουμε από τους δασκάλους και ένα ολοκληρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα που βασίζεται στις ιδέες του ανθρωπισμού και της ισότητας. Μέσα από ουσιαστική προσέγγιση της σύγχρονης ιστορίας είναι αναγκαίο να μάθουν τα παιδιά για το ολοκαύτωμα, για τις θηριωδίες του ναζισμού. Το σχολείο θα στηρίξει την ανοχή στο διαφορετικό, φυλή, χρώμα, θρησκεία, πολιτικές πεποιθήσεις και θα αποκλείσει την εμπάθεια, την επιθετικότητα και το ρατσισμό. Έτσι θα αντιμετωπίζουμε τον διπλανό μας σαν αδελφό και όχι σαν αντικείμενο για εκμετάλλευση ή εξόντωση. Στόχος η ομαλή συνύπαρξη όλων και όχι μεθοδευμένα εθνικιστικά σχέδια εξολόθρευσης των ʼʼδιαφορετικώνʼʼ.Η κουλτούρα της ανεκτικότητας και η αποδοκιμασία του φανατισμού να γίνουν βίωμα στο παιδί: Με παιδαγωγικά συνέδρια, αμοιβαίες εκπαιδευτικές επισκέψεις και ουσιαστική διδασκαλία να δημιουργηθεί κοινό μέτωπο κατά του σοβινισμού. Για να συνειδητοποιήσει ο νέος ότι χρειαζόμαστε το συνάνθρωπο και ανεξάρτητα από το μέρος που γεννήθηκε ή το χρώμα στο δέρμα, είμαστε διαφορετικοί και απόλυτα ίσοι, ενώ μπορούμε να συνυπάρξουμε ασφαλώς χωρίς να χάσουμε την εθνική μας συνείδηση. Μόνο έτσι θα επικυρώσουμε την ανθρωπιά μας και την αντίστασή μας στον φασισμό και θα αποφευχθούν εκπτώσεις σε συμπεριφορές, που οδηγούν και σε επικίνδυνες πτώσεις.
Αν κοιτάξουμε στο απέναντι από μας σπίτι, όλο και κάποιος μετανάστης θα μένει, που το βράδυ φοβάται, που έχει χάσει τους δικούς του ή έχει πολλά χρόνια να τους δει, μια μάνα με παιδί χαμένο και παιδικά μάτια τρομαγμένα και δακρυσμένα. Μια προσευχή για τις ψυχές των δικών τους ανεβαίνει στον ουρανό, ένα κερί τρεμοσβήνει και ένα θλιμμένο τραγούδι φτάνει στα αυτιά μας… Δε μπορεί είμαστε όλοι άνθρωποι. Λίγο ακόμα και θα το καταλάβουμε!…Πόσο όμως κρατάει αυτό το ʼʼλίγο ακόμα;ʼʼ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου