Photo: Samos, 2014 |
Δεν έχει θέσφατα η μνήμη
Μόνο εσώτερα διαιρείται
Ακόμα κι τροχός
Μια υπόνοια έλλειψης τρέφει
Μια καμπυλότητα πάντα θα ισιώνει
Του χρόνου το ψέμα
Κι ας βρίσκουν νέα ονόματα
τα χρώματα
Κι ας γέρνει ο κόκκος του σύμπαντος
στα ορόσημα
Κι ας είναι η σκουριά των χειλιών σου
ανίατη
Καμιά φορά κι οι λέξεις
Mόνο γράμματα κρύβουν
Kαι τελείες άηχες.
Μαρία Μαρινάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου