Κάτω από τη σκιά σκέψης ψαχουλέυω με γούστο
Αφουγκράζομαι να πιάσω την ηχώ της ερήμου
Τώρα που τον αντίλαλο δημιουργίας εκεί βρίσκω
Ονειροπαρμένος μες στου οίστρου το ναίσκο
Νοιάζομαι τις ζυμώσεις στης ποίησης το μούστο
Θέλω να νιώσω την ατόφια μοναξιά μες την ψυχή μου ..
Κρυφοκοιμούνται βαθιά μέσα μου ψύθιροι και στεναγμοί
Του άγρυπνου λήθαργου η λάβα, και σκέψεις πληθώρα
Θαλερές μπουμπούκιασμένες άφατες σιωπές
Τεχνοσμηλεμένες στροφές με ιδέες τρωτές
Τρεμοδονούνται ένα σωρό διλήμματα, σεισμοί
Τραγούδια σεργιανόπουλα στης προσφυγιάς τη μπόρα.
Δεν αγουροξυπνώ βίαια τα όνειρα μου τ 'άφωνα
Φαντασίας κουκούλια που σιγο’υ’φανουν μετάξι
Κοιμούνται βουτηγμένα σε ανήσυχη γαλήνη
Σαν η θράκα στο νου μου που σιγοσβήνει
Ένα ηφαίστειο με υπόκοφα λόγια και παράτολμα
Φλογοπυρακτομένες ρίμες έτοιμο να πετάξει.
Παρακαλώ, άστε με να νιώσω εκείνη τη φλασιά
Να γίνω στίχος, μια μελωδία που απλώνει
Που γίνεται τρικυμία και πέλαγος τρελό
Φεγγοχαρμόσυνο γέλιο,ένα πελώριο ταγκό
Ο μερακλής γεωργός που γόνιμοσπέρνει την αυλακιά
Ψώνιο που αντί σ ' ανθόκηπους χαζεύει στο σαλόνι.
Παρακαλώ σεβαστείτε τ' αυριανά στιχοπλάσματα
Μη ταράζεται και σκάψετε ακόμα τις σιωπές
Τη στιγμή που χρυσοανθοκεντάω
τους στίχους
Παρακαλώ ,μη σωριάζετε της αντοχής τους τοίχους
Τις κελαηδονοφωλιές μη κάνετε χαλάσματα
Θα σας κάψουν βροντές διαμαρτυρίας κι ' αστραπές.
Λευτέρης Σιωμος Κ/67 δ.π.ελ
Η φωτογραφία δημιουργήθηκε με το ΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου