Με των ρόδων το χαμόγελο
μια γιρλάντα ουρανού παιχνιδίζει εντός της,
και πολύχρωμος χαρταετός μπαίνει στα όνειρά της.
Λαμπυρίζει ο ουρανός στο βαθύ της βλέμμα,
τρέχει, ανάλαφρη πετά μέσα στους ανέμους
ξένοιαστος χαρταετός κι αυτή πλάι στα χελιδόνια.
Κι ανεβαίνει στα ψηλά του ουρανού τ’ αλώνια,
στη χαρά την πάλλευκη του ήλιου του αφέντη.
Γέμισε η ψυχή δροσιά, περπατάει στα ουράνια.
πλάι στους χαρταετούς, στου Μαρτιού το νάζι,
που χορεύουν ξένοιαστοι σαν μικρές γαλέρες.
Θάλασσα πολύχρωμη ο ουρανός ο αθώος,
με γοργόνες τις ουρές των χαρταετών τις πανώριες,
με παράθυρα ανοιχτά
τα χάρτινα, τα παιδιάστικα σχεδιασμένα των αετών τα μάτια.
Και κοιτά η άνοιξη μέσα από αυτά τον κόσμο
και γελάει ξένοιαστος ο Μάρτης ο αντάρτης.
Σήμαντρα χαρμόσυνα των χαρταετών το γέλιο,
το άγιο φως ξεχύνεται σ’ όλες τις πλαγιές,
λουλουδιάζουν τα βουνά, οι γιαλοί κι οι κάμποι,
κι αρμενίζουν οι ψυχές πλάι στο αεράκι
και δροσίζονται γλυκά μες στ’ ουράνια μύρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου