Παραφωνίες αθρόες
στοιβάζονται μέσα στην ερημιά της ομίχλης.
Ακούω τον κάθε χτύπο
μιας σάρκας αδάμαστης.
Με κλυδωνίζουν οι συμβιβασμοί,
οι συστολές γίναν ρωγμές
στο άνυδρο σώμα.
Διαπραγματεύομαι τη μεταβολή της άρνησης,
μια προσπάθεια διαφυγής
από τα καλώς κείμενα .
Χωρίς ενοχές αφουγκράζομαι
τους παράξενους ήχους στο στέρνο σου.
Μια ανάσα σου με παρακινεί να αφεθώ
ελεύθερος περιορισμών
στην απλότητα δύο ώμων γυμνών.
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου