Θεόδωρος Ράλλης (1852-1909), Ικεσία, 1905-1907. Εθνική Πινακοθήκη.
στ’ ουρανού το γαλάζιο
και η δόξα του σήμερα
παιανίζει θριάμβους.
Οι ανοίξεις ολόφωτες
στα μυστήρια μυούνε
και τα πρόσωπα άυλα
στων αιώνων το διάβα.
Λάμψη εξαίσια κι αθάνατη
η αειγέννητη νιότη,
ένας ψίθυρος άρρητος
απ’ των χρόνων τα βάθη.
Όρκοι ασύγκριτοι απ’ τα τρίσβαθα
και η μνήμη ακέρια.
Στους ανέμους ελεύθερες
οι αμοίραστες μοίρες.
Αγκαλιάζουν τα σύμπαντα
την ψυχή των αιώνων.
Οι αλήθειες καλπάζουνε
και σαλπίζουν οι αγγέλοι.
Γαλανόλευκοι ορίζοντες
τον Θεό ανυμνούνε.
Τ’ ουρανού τ’ άγια λάβαρα
ανεμίζoυν πανώρια.
Φιλντισένια τα πέρατα
και η χάρη θεσπέσια
Οι αιθέρες υπέρλαμπροι
άγια μύρα σκορπούνε.
Στους αιώνες γιορτάζουνε
τα ουράνια κάστρα,
ολοφώτεινοι οι άνεμοι
δροσερά τραγουδούνε,
με τους ήλιους γελούνε.
Ιωάννα Αθανασιάδου
Ο πίνακας είναι από https://paletaart.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου